به گفته چندین منبع صنعتی، پس از مجموعه کاهش تولید نفت خام اوپک پلاس از اکتبر گذشته، کمیته مشترک نظارت وزیران (JMMC) قرار است در 3 اوت برای ارزیابی وضعیت بازار جهانی نفت تشکیل جلسه دهد.

اوپک پلاس می‌گوید انتظار دارد بازار نفت در نیمه دوم سال جاری تنگ‌تر شود که طبیعتاً فشار صعودی بر قیمت نفت وارد می‌کند. بنابراین، در تئوری، اگر هدف اصلی این گروه تعادل در بازارهای نفت باشد، همانطور که می‌گوید، JMMC هیچ کاهش بیشتر در تولید اوپک پلاس را توصیه نمی‌کند.

با این حال، تلاش برای ایجاد تعادل در بازار جهانی نفت یکی از اهداف اصلی این گروه نیست، بنابراین یک کاهش اضافی دیگر در تولید کاملاً ممکن است.

از زمان ایجاد اوپک در سپتامبر 1960، هدف اصلی آن و اوپک پلاس - جانشین آن - حفظ قیمت نفت تا جایی که ممکن است، بدون به خطر انداختن روابط آن با مشتریان اصلی و/یا حامیان ژئوپلیتیکی بوده است.

عربستان سعودی، رهبر واقعی اوپک، به قیمت‌ها تا حد امکان نیاز دارد، زیرا هنوز از آسیب‌های ساختاری عمیقی که در طول جنگ قیمت نفت 2014-2016 متحمل شد، رنج می‌برد، این آسیب با جنگ قیمت نفت در سال 2020 که شروع شد، بدتر شد.

به طور اساسی، عربستان سعودی از مازاد بودجه قبل از جنگ 2014-2016 به کسری بی سابقه در سال 2015 یعنی 98 میلیارد دلار رسید.

این کشور همچنین حداقل 250 میلیارد دلار از ذخایر ارزی گرانبهای خود را در آن دوره هزینه کرد که حتی مقامات ارشد سعودی گفتند برای همیشه از دست رفته است.

نیاز به جبران حداقل بخشی از این ضررهای عظیم منجر به ایده شناور شدن بخشی از جواهر تاج و تخت عربستان سعودی - آرامکو - شد.

با این حال، محیط سرمایه‌گذاری پادشاهی با جنگ 2014-2016 آنقدر سمی بود که باید تضمین می‌کرد که سود سهام آرامکو را فلج‌کننده بپردازد تا هر کسی را به خرید آن ترغیب کند.

در نهایت، عربستان سعودی مجبور به پرداخت سود سهام به سهامداران 18.75 میلیارد دلاری در هر سه ماهه هر سال شد - در مجموع 75 میلیارد دلار در هر سال , به عبارت دیگر، آرامکو هر سال حدود سه برابر کل مبلغی را که در وهله اول برای کل IPO دریافت کرده بود، پرداخت می کرد.

عربستان سعودی نیاز دارد که قیمت نفت به اندازه کافی بالا باشد، نه تنها برای پوشش میراث مالی وحشتناک جنگ های فاجعه بار قیمت نفت، بلکه برای تامین مالی مجموعه وسیعی از پروژه های اجتماعی-اقتصادی مورد نیاز برای حفظ خاندان سلطنتی خود در قدرت.

این امر به ویژه با توجه به پایان مؤثر روابط اصلی آن با ایالات متحده صادق است، زیرا از زمان پایان جنگ قیمت نفت 2014-2016، به طور محکم وارد حوزه نفوذ چین و روسیه شده است، همانطور که در کتاب جدید من در مورد نظم جدید بازار جهانی نفت نیز به طور عمیق تحلیل شده است.

این رابطه با ایالات متحده مبنایی برای امنیت نظامی و اقتصادی عربستان سعودی و همچنین برای حفظ خاندان سلطنتی در قدرت بود - از زمانی که توافق در 14 فوریه 1945 بین رئیس جمهور ایالات متحده فرانکلین روزولت و پادشاه عربستان سعودی عبدالعزیز بن عبدالرحمن آل سعود منعقد شد.

با توجه به اینکه این رابطه سنگ بنای کنونی در حال از هم پاشیدن است - پس از دو جنگ قیمت نفت، اضافه شدن روسیه به اوپک در اواخر سال 2016 برای تشکیل اوپک پلاس، راهی روشن برای پیوستن به سازمان همکاری شانگهای و توافق از سرگیری روابط با ایران، از جمله - خانواده سلطنتی عربستان سعودی - به پول نیاز دارد تا در پروژه هایی که مردم را حفظ می کند، هزینه کند.

عربستان سعودی از کمترین هزینه حمل نفت خام در جهان با 1 تا 2 دلار در هر بشکه (Pb) برخوردار است، همان قیمت نفت ایران و عراق، اما قیمت رسمی نفت خام در حال حاضر بسیار بالاتر از آن است - در واقع 78 دلار آمریکا برنت در سال 2023.

به‌طور غیررسمی، با توجه به فهرست رو به رشد پروژه‌های اجتماعی-اقتصادی مورد نیاز برای حفظ حمایت گسترده مردم عربستان از خانواده سلطنتی، قیمت نفت مورد نیاز دوباره بسیار بالاتر است.

در واقع، قیمت هر بشکه نفتی که عربستان سعودی به آن نیاز دارد، در اصل به همان میزانی است که می‌تواند بدون از بین بردن پایگاه اصلی مشتریان خود به آن دست یابد. این وظیفه با نقشی که روسیه در حال حاضر در اوپک پلاس ایفا می کند، دشوارتر شده است.

برای دهه‌ها، روسیه قیمت نفت در حد شکست مالی حدود 40 دلار در هر بشکه داشت - تقریباً همان سطحی که در آن بسیاری از تولیدکنندگان بهتر نفت شیل ایالات متحده می‌توانند سود مناسبی کسب کنند.

با توجه به پیامدهای منفی مختلف حمله به اوکراین در فوریه 2022، طبق آمار صنعت نفت، این رقم در سال جاری به حدود 115 دلار بشکه برنت رسیده است.

اما این نکته کلیدی نیست. نکته کلیدی این است که به دنبال تهاجم، تحریم‌ها و محدودیت‌های قیمتی مختلفی بر روی محصولات هیدروکربنی روسیه توسط گروه‌های مختلف متشکل از ایالات متحده و متحدانش اعمال شد که یکی از مهمترین آنها، معرفی سقف عمومی قیمت نفت برای نفت روسیه به مبلغ 60 دلار آمریکا بود.

این در دسامبر 2022 از سوی گروه کشورهای G7 (شامل کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا، و ایالات متحده آمریکا) و از اتحادیه اروپا (EU)، که همچنین یکی از اعضای اضافی غیرشماری G7 است، به اضافه استرالیا آمده است.

بنابراین، با توجه به این عوامل، استراتژی روسیه بسیار صریح، اما بسیار مؤثر بوده است: عربستان سعودی و دیگر اعضای اصلی اوپک را متقاعد کنید که قیمت نفت این گروه را تا حد امکان افزایش دهند و در عین حال نفت خود را با تخفیف به این قیمت بفروشند اما همچنان بالاتر از سقف رسمی قیمت نفت.

هرچه اوپک قیمت نفت خود را بالاتر می‌برد، نفت روسیه با تخفیف جذاب‌تر به نظر می‌رسد و با وجود تحریم‌های مختلف همچنان وجود دارد که خریداران مایل زیادی برای نفت روسیه با تخفیف وجود دارند.

چین اصلی ترین است، اما هند نیز خریدار بزرگی است، نه چین و نه هند (و نه چندین کشور خریدار عمده نفت دیگر) اصلاً به تحریم‌های کنونی تحت رهبری ایالات متحده علیه روسیه اهمیت نمی‌دهند و از خرید نفت ارزان روسیه خوشحال هستند.

پس از آن روسیه - که ریاست مشترک JMMC اوپک پلاس را بر عهده دارد که در 3 آگوست برگزار می شود - می توان انتظار داشت که از عربستان سعودی که از قبل مایل است، که رئیس مشترک دیگر کمیته است، برای کاهش تولید بیشتر تلاش کند.

روسیه، با حمایت چین، دلیل دیگری برای سوق دادن عربستان سعودی به سمت افزایش قیمت نفت دارد و آن این است که آمریکا و متحدانش در غرب و شرق را برانگیخته است.

ایالات متحده دو دلیل کلیدی برای ترس از چنین مارپیچ رو به رشد قیمت نفت دارد: یکی اقتصادی و دیگری سیاسی و مسئله اقتصادی این است که از نظر تاریخی هر ۱۰ دلار آمریکا تغییر در قیمت نفت خام منجر به تغییر ۲۵ تا ۳۰ سنت در قیمت هر گالن بنزین می شود.

به ازای هر یک سنت که میانگین قیمت هر گالن بنزین افزایش می‌یابد، بیش از یک میلیارد دلار در سال هزینه مصرف‌کننده از دست می‌رود و اقتصاد ایالات متحده آسیب می‌بیند.

موضوع سیاسی این است که، طبق آمار دفتر ملی تحقیقات اقتصادی ایالات متحده، از پایان جنگ جهانی اول در سال 2018، رئیس جمهور مستقر ایالات متحده در صورتی که اقتصاد ایالات متحده طی دو سال پس از انتخابات آتی در رکود قرار نگیرد، 11 بار از 11 بار در انتخابات پیروز شده است.

با این حال، روسای جمهور مستقر ایالات متحده که با اقتصاد در رکود وارد کارزار انتخاباتی مجدد شدند، تنها یک بار از هفت بار برنده شدند. این موضعی نیست که جو بایدن، رئیس جمهور یا حزب دموکرات، بخواهد یک سال مانده به انتخابات بعدی ایالات متحده باشد.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.