در حالی که وابستگی متقابل از طریق تجارت یک عامل بازدارنده برای جنگ در نظر گرفته شده است، تحولات ژئوپلیتیک اخیر مانند درگیری روسیه و اوکراین و تنش بین آمریکا و چین نشان می دهد که این باور در حال به چالش کشیدن است.

بارزترین واقعیت در مورد منابع طبیعی مانند مواد معدنی و خاک حاصلخیز این است که آنها به طور نابرابر در سراسر جهان توزیع شده اند. این بدان معناست که برخی کشورها بسیار بیشتر از نیاز خود دارند و برخی دیگر به شدت به واردات وابسته هستند.

برخی از نویسندگان فکر می کنند که تجارت بین کشورهای منابع و عملاً هر چیز دیگری منجر به وابستگی متقابل می شود که جنگ را بسیار پرهزینه تر و در نتیجه احتمال آن را کمتر می کند.

برخی دیگر بر این باورند که علل متعدد جنگ، به عنوان مثال میل به تسلط، ترس از حمله (منجر به جنگ پیشگیرانه)، رقابت ها و نارضایتی های قومیتی، و میل به کنترل مستقیم منابع - اغلب نگرانی ها را در مورد اینکه هزینه جنگ بیشتر از منافع آن خواهد بود، نافی می کند.

پس از سکوت نسبی دوران پس از جنگ سرد که طی آن اقتصادهای جهان در یک بازار جهانی ادغام شدند، قدرت های بزرگ و رهبران آنها دوباره این دو بحث را می سنجند.

البته روسیه تصمیم گرفت که ترسش از محاصره شدن توسط کشورهای متحد ناتو بر عواقب اقتصادی احتمالی جنگ بیشتر باشد. (اگرچه مشخص نیست که دولت روسیه متوجه اثرات گسترده جنگ با اوکراین بر تجارت خود شده باشد)

در اوایل سال جاری، یک ژنرال آمریکایی جنگ با چین را تا سال 2025 پیش‌بینی کرد. وزارت دفاع ایالات متحده (DOD) گفت که دیدگاه‌های ژنرال نمایانگر دیدگاه‌های وزارت دفاع آمریکا نیست.

جای تعجب نیست که وزارت دفاع آمریکا اعلام کرد که صلح در آسیا را ترجیح می دهد، دولت چین در نشریه‌ای که توسط حزب کمونیست چین اداره می‌شود، با عصبانیت قابل پیش‌بینی واکنش نشان داد.

اما دولت چین به ادعاهای خود در دریای چین جنوبی و دریای چین شرقی ادامه می دهد و البته، همچنان بر الحاق تایوان به چین در زمانی که هنوز مشخص نیست در آینده اصرار دارد.

جای تعجب نیست که ذخایر ارزشمند نفت و گاز در انتظار کسانی است که کنترل یک یا هر دو دریای ذکر شده در بالا را دارند.

از جمله تضادهای جهانی وابسته به هم که با تنش‌های ژئوپلیتیک فزاینده مواجه است، تداوم پیوندهای تجاری بین:

1. آنهایی که منازعات مستمر مربوط به ادعاهای تجاری و سرزمینی دارند.

2. آنهایی که در حال جنگ هستند.

(منصفانه است که بگوییم ناتو از طریق اوکراین به عنوان یک نماینده در حال جنگ با روسیه است)

ایالات متحده از ترس افزایش قدرت چین، فروش ریزتراشه های پیشرفته به چینی ها را ممنوع کرد، چینی ها با آغاز اقداماتی تلافی جویانه اقدام به کاهش صادرات ژرمانیوم و گالیوم (که برای ساخت ریزتراشه های پیشرفته مهم هستند) و محصولات حاوی آنها در تلاشی مستقیم برای خفه کردن توانایی ایالات متحده برای تولید همان تراشه هایی که ممنوعیت ایالات متحده اعمال می شود، انجام داده اند.

این مواد معدنی برای پنل های خورشیدی نیز مهم هستند و چینی ها سهم عمده ای از بازار این دو فلز را در دست دارند.

در سال 2022، 29 درصد از واردات محصولات الکترونیکی ایالات متحده از چین بود. در چند سال گذشته چین با مکزیک به عنوان مقصد اصلی صادرات الکترونیک ایالات متحده جایگزین شده است.

و این تنها یک منطقه باریک از تجارت ایالات متحده و چین است.

تجارت بین ایالات متحده و روسیه در پی جنگ روسیه و اوکراین حتی مشکل سازتر از تجارت با چین شده است. با این حال، علیرغم تحریم‌های تجاری گسترده توسط ایالات متحده، این کشور همچنان به روسیه برای اورانیوم برای سوخت رآکتورهای هسته‌ای متکی است. (نیروی هسته ای 20 درصد برق آمریکا را تامین می کند)

حدود 14 درصد از عرضه اورانیوم ایالات متحده از روسیه تامین می شود و ایالات متحده برای 28 درصد از خدمات غنی سازی خود به روسیه متکی است، خدمات غنی‌سازی اورانیوم خام را می‌گیرد و اورانیوم 235 را که تنها ماده شکافت‌پذیر طبیعی است، جدا کرده و تغلیظ می‌کند.

اورانیوم 235 تنها حدود 0.72 درصد اورانیوم طبیعی را تشکیل می دهد. آمریکایی‌ها اساساً اورانیومی را که از جاهای دیگر می‌خرند می‌برند و از روس‌ها می‌خواهند آن را غنی‌سازی کنند. روس ها نیمی از ظرفیت خدمات غنی سازی در جهان را در اختیار دارند.

از این رو، روس ها به طور بالقوه می توانند باعث کمبود و هرج و مرج در بازار اورانیوم شوند و برخی از رآکتورها را از سوخت کافی محروم کنند و تا کنون، روس‌ها ترجیح داده‌اند که این کار را انجام ندهند، زیرا این به معنای کنار گذاشتن درآمد و اساساً درگیر شدن در چیزی است که می‌تواند به عنوان یک اقدام جنگی تعبیر شود.

به نظر می‌رسد روس‌ها کمتر نگران صادرات غلاتی هستند که به دلیل جنگ ادامه‌دار روسیه و اوکراین به خطر افتاده است. روس ها اخیراً از تمدید قراردادی که اجازه عبور ایمن برای صادرات غلات اوکراین از طریق دریای سیاه را می داد، خودداری کردند.

اوکراین پنجمین صادرکننده بزرگ گندم در جهان است، روسیه بزرگترین صادرکننده جهان از دست دادن صادرات اوکراین باعث افزایش قیمت گندم شد و اگر مسیر زمینی برای آنها ترتیب داده نشود، می تواند برای کشورهایی که روی این صادرات حساب می کنند، با مشکل مواجه شود.

به نظر می رسد روسیه قبل از جنگ کمتر به واردات از ایالات متحده و اروپا وابسته است تا اروپا به صادرات روسیه، عمدتاً منابع انرژی مانند نفت و گاز طبیعی. توجه به این نکته مهم است که تجارت بین روسیه و چین و بسیاری از کشورهای دیگر به مراتب کمتر تحت تأثیر تحریم ها قرار گرفته است.

نتیجه همه این آشفتگی ها تلاش برای بازگرداندن تولید به ایالات متحده (اینجا و اینجا را ببینید) و ایجاد انگیزه برای اکتشاف مواد معدنی داخلی بوده است، چین و روسیه، کشورهایی که به ترتیب دارای ظرفیت تولید زیاد برای کالاهای تولیدی و تولید بزرگ منابع طبیعی هستند، به دنبال مشتریان جدید برای محصولات خود هستند.

البته این تنوع، طرف دیگر تحریم های تجاری آمریکا و اروپا و تلاش های آمریکا و اروپا برای خودکفایی بیشتر در نتیجه واردات از دست رفته است.

به سختی می‌توان دید که چگونه اقتصاد جهانی‌شده پیچیده و وابسته ما می‌تواند رشد کند در حالی که اقتصادهای بزرگ اساساً به آرامی از آن خارج می‌شوند، این باور که اقتصادهای جهان هر روز بیشتر و بیشتر یکپارچه می شوند و به یکدیگر وابسته می شوند، اکنون از بین رفته است.

این امر پیامدهایی برای در دسترس بودن کالاهای مصرفی وارداتی ارزان و دسترسی به مواد معدنی حیاتی و منابع انرژی مانند اورانیوم دارد و هزینه ها در حال حاضر در بازار نشان داده شده است و به نظر نمی رسد نیرویی وجود داشته باشد که مسیر جهانی شدن ما را به این زودی تغییر دهد.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.