مذاکرات پیمان جهانی پلاستیک سازمان ملل متحد با هدف جلوگیری از آلودگی پلاستیک با اساساً محدود کردن استفاده از پلاستیک در سطح جهانی است، رئیس راه حل محصول شرکت اکسون بیان کرده که مساله آلودگی است... نه پلاستیک.

هرگونه ممنوعیت پلاستیکی باید با جایگزین های امکان پذیر و مقرون به صرفه برای استفاده از پلاستیک مدرن همراه باشد.

سازمان ملل این هفته در مورد آینده پلاستیک بحث می کند یا در ظاهر اینطور به نظر می رسد و مذاکرات پیمان جهانی پلاستیک سازمان ملل متحد با هدف جلوگیری از آلودگی پلاستیک با اساساً محدود کردن استفاده از پلاستیک در سطح جهانی است و به نظر می رسد که شکست خواهند خورد.

هدف قطعا خوب است... کاهش حجم انبوه زباله‌های پلاستیکی که روزانه تولید می‌کنیم تا به رودخانه‌ها، اقیانوس‌ها و به گفته برخی محققان به بدن ما نرسد، اما دستیابی به این هدف موضوعی کاملاً متفاوت است.

پلاستیک‌ها به‌ویژه پلاستیک‌های یک‌بار مصرف در بسته‌بندی، در مقرون‌به‌صرفه‌تر کردن بسیاری از محصولات برای افراد بیشتری نقش مهمی ایفا کرده است و در حالی که به عنوان مثال، لوازم الکترونیکی را می توان مطمئناً در بسته بندی های غیر پلاستیکی فروخت، میوه های تازه، سبزیجات و گوشت موضوع دیگری هستند و گران قیمت هستند.

اتحادیه اروپا همین هفته قوانین جدیدی را در مورد بسته بندی با هدف کاهش ضایعات تصویب کرد، یکی از این قوانین، در واقع ممنوعیت بسته‌بندی‌های پلاستیکی یکبار مصرف برای میوه‌ها و سبزیجات تازه از سال 2030 بود. این بدان معناست که از آن سال به بعد، گوجه‌فرنگی، به عنوان مثال، احتمالاً در بسته‌های مقوایی فروخته می‌شود.

این باعث می شود که آنها بیشتر مستعد آسیب شوند، که منجر به هدر رفتن مواد غذایی بیشتر توسط سوپرمارکت ها می شود. این امر گوجه فرنگی را به طور کلی گران تر می کند. و بیش از گوجه فرنگی تأثیر خواهد گذاشت.

بنابراین به نظر می رسد که اگرچه نجیب است، اما رسیدن به هدف کاهش آلودگی پلاستیکی ممکن است دشوارتر از آنچه به نظر می رسد، باشد. مذاکرات سازمان ملل خود نمونه خوبی است.

در به روز رسانی اخیر، یک سازمان غیردولتی سبز حاضر در این رویداد گفت که ایالات متحده از در نظر گرفتن هرگونه اقدام اضافی در کنار قوانین فعلی در مورد موضوع پلاستیک خودداری کرده است.

اگر بزرگترین مصرف کننده پلاستیک در جهان از در نظر گرفتن چیزی علاوه بر قوانین موجود خودداری کند، احتمال موافقت بقیه جهان با چیزی که می تواند تأثیر محسوسی بر استفاده از پلاستیک داشته باشد بسیار زیاد نیست.

صنعت نفت اما نگران است. رسانه‌ها گزارش داده‌اند که شرکت‌کنندگان زیادی از صنعت نفت و پتروشیمی در مذاکرات سازمان ملل در اتاوا حضور داشتند و گاردین از این واقعیت ابراز تاسف کرد که تعداد فعالان سوخت‌های فسیلی و پتروشیمی در اجلاس سران اتاوا از دانشمندان، اتحادیه اروپا و نمایندگان بومی بیشتر است.

گزارش بالا به پیش‌بینی‌های BP اشاره می‌کند که پلاستیک‌ها 95 درصد از رشد تقاضای نفت را در دو دهه منتهی به سال 2040 تشکیل می‌دهند، که بازتاب بسیاری از پیش‌بینی‌های دیگر برای چشم‌انداز تقاضای نفت است.

در واقع، پلاستیک ها به طور گسترده به عنوان بزرگترین محرک تقاضای نفت در آینده در نظر گرفته می شوند، اگرچه ممکن است با توجه به آخرین تحولات در بازارهای خودروهای برقی، از اینکه چقدر تقاضا از طرف بخش حمل و نقل طول می کشد شگفت زده شویم.

پس جای تعجب نیست که صنعت نفت به دنبال محافظت از این محرک تقاضا است – و از پشتوانه محکمی از علم برخوردار است. پلاستیک‌ها سهم بزرگی در ایمن‌کردن مراقبت‌های بهداشتی مدرن دارند، و مهم‌تر از آن، سهم بزرگی در مقرون‌به‌صرفه ساختن بسیاری از غذاها برای افراد بیشتری دارد - صرفاً به این دلیل که بسته‌بندی پلاستیکی هزینه‌های حمل و نقل و ذخیره‌سازی این مواد را کاهش می‌دهد.

با این حال در حالی که پلاستیک های مورد استفاده در مراقبت های بهداشتی از ممنوعیت ها در امان هستند، حداقل در حال حاضر، پلاستیک های موجود در بسته بندی مواد غذایی یک هدف هستند.

مساله آلودگی است... موضوع پلاستیک نیست، این به گفته کارن مک کی، رئیس راه حل های محصول اکسون است، که اخیراً به FT گفت: محدودیت در تولید پلاستیک از نظر آلودگی و محیط زیست به ما کمک نمی کند.

مک کی استدلال کرد که جایگزین های بسته بندی پلاستیکی می تواند ردپای انتشار بیشتری داشته باشد.

اگر این به نظر آشنا به نظر می رسد، احتمالاً به این دلیل است که با استدلال هایی که علیه برقی شدن حمل و نقل در پرتو تمام ورودی های استخراج، پالایش و پردازش مواد خام در خودروهای برقی که بر اعتبار آلایندگی صفر آن سایه افکنده است، ارائه شده است.

حقیقت ساده این است که پلاستیک‌ها در چنین مقیاس وسیعی استفاده می‌شوند، زیرا یک، راحت و دو، ارزان هستند و طرفداران ممنوعیت پلاستیک باید جایگزین‌هایی بیابند که بتواند ترکیبی از راحتی و قیمت را ارائه دهد تا شانس موفقیت در ممنوعیت‌ها در هر مقیاس معنی‌داری را داشته باشد.

این امر حتی در شرایطی که گسترش باد و خورشید باعث شده تولید گاز و زغال‌سنگ در غیاب روش یارانه‌ای یکسان، رقابتی کمتری داشته باشد، همچنان صادق است.

افسوس که جایگزین ممنوعیت تولید پلاستیک، فرآیندهای دفع بهتر و بازیافت بیشتر خواهد بود، متأسفانه بازیافت نیز برای این کار باید سودآور باشد، و بسیاری از آن به سادگی سودآور نیستند.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.