علیرغم وعده های بزرگ انتقال سبز و ایجاد تعهدات جاه طلبانه اقلیمی، برخی کشورها به حمایت از توسعه معادن جدید زغال سنگ ادامه می دهند.

بریتانیا و استرالیا هر دو طرح‌هایی برای تأسیسات زغال‌ سنگ دارند که می‌تواند برخلاف وعده‌های آب و هوایی آنها باشد، در حالی که هیچ نشانه‌ای از کاهش سرعت صنعت زغال‌سنگ چین وجود ندارد. بنابراین، این چه معنایی برای گذار سبز این کشورها و در سطح جهانی دارد؟

در دسامبر 2022، بریتانیا برنامه‌های خود را برای ساخت اولین معدن زغال‌سنگ جدید خود در سه دهه اخیر اعلام کرد، این پروژه 204 میلیون دلاری در Whitehaven در کامبریا ساخته می شود و انتظار می رود سالانه 2.8 میلیون تن زغال سنگ کک تولید کند و همچنین 500 شغل ایجاد کند.

این برنامه صادرات بیشتر زغال سنگ تولید شده است، زیرا بریتانیا انتظار دارد ظرفیت انرژی های تجدیدپذیر خود را افزایش دهد تا نیاز به استفاده از زغال سنگ داخلی را متوقف کند.

بسیاری از فولادسازان بریتانیا قبلاً اعلام کرده اند که از زغال سنگ حاصل از توسعه استفاده نخواهند کرد و چندین تولید کننده فولاد اروپایی نیز در پاسخ به فشار فزاینده دولت ها برای کربن زدایی فعالیت ها، از زغال سنگ دور می شوند.

شرکت‌هایی که در بخش صنایع سنگین کار می‌کنند، اکنون به دنبال انرژی‌ های تجدیدپذیر برای تأمین برق تأسیسات خود، در صورت امکان، هستند.

انتظار می رود این معدن سالانه 400000 تن گازهای گلخانه ای تولید کند که معادل حدود 200000 تولید خودرو است، این امر به شدت به انتشار کربن در بریتانیا کمک خواهد کرد، در زمانی که انتظار می‌رود در حمایت از انتقال سبز سریع، از تولید انرژی با کربن فشرده دور شود.

اگرچه دولت اعلام کرده است که توسعه هنوز در محدوده قوانین آب و هوایی بریتانیا امکان پذیر است، بدون شک می تواند به سناریوی صفر خالص تا سال 2050 پس از بسته شدن تمام عملیات زغال سنگ تا سال 2049 دست یابد.

با این حال، یک تحلیل منتشر شده در ژانویه نشان داد که این دیدگاه بیش از حد خوش بینانه است و پروژه زغال سنگ احتمالاً تعهدات آب و هوایی بریتانیا را زیر پا می گذارد.

لورا کلارک، مدیر عامل شرکت حقوقی محیط زیست Client Earth، گفت: این اقدام غیرقابل بخشش است و از نظر علمی، اقتصادی، یا در واقع تعهدات قانونی الزام آور netzero بریتانیا بی معنی است.

این احساسی است که به طور گسترده احساس می شود و بسیاری بر این باورند که اگر دولت بخواهد توسعه معدن زغال سنگ پیش برود، با یک نبرد قانونی روبرو خواهد شد.

در ماه مه، در استرالیا، دولت یک معدن جدید زغال سنگ را برای اولین بار از زمان انتخاب در سال گذشته تصویب کرد، معدن رودخانه آیزاک در نزدیکی مورانبا، در حوضه کوئینزلند بوون، با ظرفیت تولید 2.5 میلیون تن زغال سنگ طی پنج سال ساخته خواهد شد.

دقیقاً مانند پروژه بریتانیا، هدف این توسعه استخراج زغال سنگ کک است که برای فولادسازی استفاده می شود.

گروه‌های محیط‌زیست به سرعت به این خبر واکنش نشان دادند و از دولت خواستند در معدن تجدید نظر کند زیرا با تعهدات اقلیمی استرالیا مطابقت ندارد و چندین سازمان پیشنهاد کرده اند که می تواند برای زیستگاه چندین گونه در معرض خطر، مانند کوالا، گلایدر بزرگ مرکزی و مارهای زینتی مضر باشد.

اگر این توسعه ادامه یابد، می تواند منجر به انتشار 7 میلیون تن گازهای گلخانه ای در طول عمر خود شود.

تصویب معدن برای بسیاری تعجب آور بود، زیرا نخست وزیر آنتونی آلبانیز در انتخابات سال 2022 با دولت کارگر خود در مبارزات انتخاباتی خود برای اقدامات بیشتر آب و هوایی پیروز شد.

دولت هدف بلندپروازانه کاهش 43 درصدی انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2030 و همچنین معرفی سقف کربن را اعلام کرده است.

با این حال، آلبانیز به حمایت از پروژه‌های جدید زغال‌سنگ و گاز ادامه می‌دهد و با اعلام تایید سرمایه‌گذاری 1.5 میلیارد دلاری در منطقه بازوی میانی بندر داروین، که می‌تواند شامل دو میدان گاز طبیعی و تولید پتروشیمی باشد، در این ماه به حمایت خود ادامه می‌دهد.

و ما نباید بزرگترین بازیگر زغال سنگ جهان - چین را فراموش کنیم، در سال 2022، ابرقدرت آسیایی معادل دو نیروگاه زغال سنگ جدید در هفته را تصویب کرد که بالاترین میزان تایید آن از سال 2015 است. (بر اساس مطالعه اوایل سال جاری)

علیرغم وعده های کاهش انتشار کربن، چین به سرعت به ساخت نیروگاه های جدید ادامه می دهد، گزارش مرکز تحقیقات انرژی و هوای پاک (CREA) و نظارت بر انرژی جهانی (GEM) نشان می‌دهد که ظرفیت تولید برق زغال‌سنگ شروع ساخت در چین شش برابر بیشتر از مجموع ظرفیت انرژی زغال سنگ در بقیه نقاط جهان است.

فلورا شامپنویس، تحلیلگر تحقیقاتی در GEM می‌گوید: چین همچنان استثنای آشکار در کاهش مداوم جهانی در توسعه کارخانه زغال سنگ است.

وی افزود: سرعت پیشرفت پروژه‌ها از طریق صدور مجوز برای ساخت و ساز در سال 2022 فوق‌العاده بود، به طوری که بسیاری از پروژه‌ها ظاهراً در عرض چند ماه جوانه زدند، مجوزها را دریافت کردند، منابع مالی دریافت کردند و پیشرفت کردند.

با وجود وعده‌های بلندپروازانه برای دور شدن از سوخت‌های فسیلی، به‌ویژه آلاینده‌ترین منابع انرژی، چندین کشور در سراسر جهان به سرمایه‌گذاری هنگفت در توسعه پروژه‌های جدید زغال‌سنگ ادامه می‌دهند.

در حالی که دولت‌های ایالت‌ها به مردم اطمینان می‌دهند که این پروژه‌ها مانع دستیابی به تعهدات اقلیمی آن‌ها نمی‌شوند، مطالعات مکررا نشان می‌دهد که اینطور نیست و پروژه‌های جدید زغال‌سنگ به شدت با اهداف کربن آن‌ها ناسازگار هستند.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.