در بیانیه COP28 عنوان شد: سیاست گذاران باید بر فناوری انرژی تمرکز کنند؛ حال می توان گفت در شرایط کاملاً عددی، Cop28 مانند همه اجلاس های آب و هوایی که قبل از آن برگزار شد، یک شکست خواهد بود.
نشست آب و هوای Cop28 در دبی افتتاح شده است، با این حال از قبل واضح است که جهان در مسیر رسیدن به اهداف تغییرات آب و هوایی که دولت ها برای خود در پاریس در سال 2015 تعیین کردند، نیست.
بنابراین از نظر عددی، Cop28 مانند همه موارد شکست خورده خواهد بود.
اجلاس های آب و هوایی که قبل از آن برگزار شد، پاسخ محتمل فشار دادن زیاد دست ها و نشان دادن انگشتان خواهد بود، زیرا مردم بار دیگر به این نتیجه می رسند که بشر فاقد اراده اخلاقی و سیاسی برای نجات سیاره زمین و خود است.
این رویکرد اشتباهی برای تغییر اقلیم است و انتقال انرژی مورد نیاز برای مبارزه با گرمایش زمین فقط یک موضوع اراده نیست، موضوع تکنولوژی است و فناوری کلید جلوگیری از تغییرات اقلیمی را در اختیار دارد، و در حالی که ما کوهی برای بالا رفتن داریم، فناوری جدید مورد نیاز سریعتر از آنچه اکثر مردم تصور میکنند وارد جریان میشود.
ما به رهبرانی نیاز داریم که تمرکز لیزری بر فناوری و سیاستهای مورد نیاز برای توسعه و استقرار آن در سریعترین زمان ممکن داشته باشند.
ما به رهبرانی نیاز داریم که در کشورهای خود بازگردند تا دریابند چگونه محیطی را برای رشد این فناوری ایجاد کنند.
دولتها در سرتاسر جهان از وعدههای صفر خالص خود عقبنشینی میکنند، زیرا تورم، هزینه زندگی، اوکراین، غزه و مسائل دیگر آن را از نظر سیاسی بسیار پرهزینه جلوه میدهند. سیاستمداران دموکرات در سرتاسر جهان همگی محاسبات مشابهی انجام می دهند: نجات کره زمین باعث انتخاب مجدد آنها نمی شود.
آنها نمی توانند این تعهد را به کلی کنار بگذارند، بنابراین در عوض روایت را تنظیم می کنند و با جدول زمانی بازی می کنند.
سیاستگذاران در عوض باید بر فناوری تمرکز کنند و این به معنای اذعان به این است که سطح فعلی فناوری برای کاهش کربن کافی کافی نیست، به نحوی که سیستم انرژی مقرون به صرفه، ایمن و قابل اعتماد را قادر می سازد، و بنابراین پیشرفت تکنولوژیکی بیشتری برای انتقال سیستم انرژی بدون تحمیل بار بی مورد مصرف کنندگان مورد نیاز است.
به هزینه جهانی نگاه کنید: پنج سال پیش، 500 میلیارد دلار در سال صرف انرژی پاک می شد، در حالی که تقریباً دو برابر آن (900 میلیارد یورو) برای هیدروکربن ها صرف می شد.
سرمایهگذاری در هیدروکربنها از آن زمان تا کنون ثابت مانده است، اما هزینههای مربوط به انرژیهای پاک قارچ گونه رشد کرده است و به 1.2 تریلیون دلار در سال گذشته رسیده است و انتظار میرود امسال به 1.8 تریلیون دلار برسد. مسیر خوب است
هنگامی که متوجه شدیم که عامل تعیین کننده این است که فناوری با چه سرعتی می تواند به شوک ناشی از سیاست گذار انرژی پاسخ دهد، روشن می شود که پاسخ درست به اخبار بدی که از دبی انتظار می رود، بررسی فناوری موجود است: آیا ما داریم؟
فناوری برای ارائه یک انتقال انرژی قابل دوام سیاسی که مقرون به صرفه، ایمن و پایدار باشد؟ اگر نه، به چه چیزی نیاز داریم؟
چه زمانی ممکن است در دسترس باشد، با چه سرعتی می توان آن را مستقر و بزرگ کرد، پیامدهای مالی آن چیست؟ چه چیزی باید در سیاست عمومی تغییر کند تا انگیزه بهتری برای این تغییر ایجاد شود؟
بنابراین انتقال انرژی صرفاً یک موضوع اراده نیست. در حالی که اراده سیاسی برای هدایت و حفظ هرگونه تغییر عمده سیاست ضروری است، اساساً انتقال انرژی مهندسی مجدد اقتصاد جهانی است.
این انتقال کاملاً با هر تحول اقتصادی قبلی متفاوت است: به جای اینکه فناوری اقتصاد را شوکه کند، با مقرراتی که به دنبال جبران آن است.
مقررات برای جلوگیری از تغییرات اقلیمی اقتصاد جهانی را شوکه کرده است و فناوری همان چیزی است که در حال جبران است. فاجعه بزرگی خواهد بود اگر سیاستمداران اهداف آب و هوایی را رها کنند، درست همانطور که فناوری با سیاست ها پیش می رود.
بسیاری انتقال انرژی را به قرار دادن انسان در ماه تشبیه می کنند، اما این قیاس نادرست است.
عکسبرداری از ماه، تلاشی بینظیر برای ساخت اولین فناوری در نوع خود بود که میتوانست به سرعت برای رسیدن به هدف سیاسی - برتری آمریکا در اکتشاف فضا - به هر قیمتی و با سطوح بسیار بالای خطر توسعه یابد.
انتقال انرژی مستلزم اتخاذ فناوری جدید، در سطح جهانی و در مقیاس، و ادغام قابل اعتماد آن با سیستمهای انرژی موجود است، که اساساً این سیستمها و اقتصاد جهانی را متحول خواهد کرد.
طیف وسیعی از فناوری ها برای باز کردن قفل گذار انرژی در راه است. صدراعظم در بیانیه پاییز برنامه بلندپروازانه ای را برای کاهش تاخیر در اتصالات شبکه انرژی های تجدیدپذیر اعلام کرد.
در همین حال کمیسیون اروپا نیز در راه یک تغییر سیاست قاطع است، به عنوان مثال برنامه اقدام شبکه اتحادیه اروپا که از عرضه انرژی های تجدیدپذیر در یک شبکه برق یکپارچه و کارآمد حمایت می کند.
این انقلاب فناوری آینده روشن تری را برای سیستم انرژی ما و در واقع در بلندمدت هزینه های انرژی و امنیت انرژی ارائه می دهد و سیاست Post-Cop28 در همه جا باید مشوق توسعه و افزایش راه حل ها برای موانعی باشد که تا به امروز مانع انتقال انرژی شده اند.
خلق و خوی عمومی ممکن است بدبین باشد، اما شتاب تغییرات تکنولوژیکی غیرقابل توقف است، با ترک دبی، سیاستمداران باید وزن خود را پشت سر بگذارند و از انفعال اولی نترسند.
مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.