تحریم های نفتی روسیه هرگز شانسی نداشت

برای بسیاری از زمان‌ها از زمان اعمال سقف، نفت روسیه - که فقط اورال را شامل نمی‌شود - بالای 60 دلار معامله می‌شود.

رکود اخیر قیمت نفت، اورال پرچمدار روسیه را به زیر سقف قیمتی 60 دلاری که سال گذشته توسط G7 بر محموله های بین المللی اعمال شد، رساند، شاید این دلیلی برای جشن گرفتن در G7 باشد.

یا شاید زمان خوبی است که لحظه ای وقت بگذارید و در نظر بگیرید که اورال از کجا سقوط کرد تا به سطح سقف برسد.

برای بسیاری از زمان‌ها از زمان اعمال سقف، نفت روسیه - که فقط اورال را شامل نمی‌شود - بالای 60 دلار معامله می‌شود، علیرغم اطمینان برخی از معماران کلاهک مبنی بر اینکه این کلاه در حال کار است و روسیه را از درآمدهای حیاتی محروم می کند، اینطور نبوده است.

از آنجا که نفت یک کالای بسیار ضروری است و همانطور که مورد روسیه نشان داد، همیشه راهی برای رساندن آن از فروشنده به خریدار وجود دارد، حتی اگر فروشنده به شدت تحریم شده باشد.

آلن بیتی ستون‌نویس FT و سردبیر سابق تجارت، در ستون اخیر خود در مورد تحریم‌ها اشاره کرد که دولت‌ها نمی‌توانند کنترل کافی بر تقاضای جهانی برای خفه کردن تجارت داشته باشند، زنجیره‌های تأمین چابک هستند، گاهی اوقات غیرقانونی و کاربران نهایی جایگزین‌هایی پیدا کرده‌اند.

در واقع همانطور که موفقیت مشکوک تحریم‌های ایالات متحده بر ایران و ونزوئلا، و اکنون تحریم‌های گسترده‌تر غرب علیه روسیه نشان داده است، تحریم‌ها به ندرت به اهدافی که برای دستیابی به آنها تحمیل شده بود می‌رسند.

هیچ تغییر رژیمی در ونزوئلا یا ایران صورت نگرفته است، روسیه از مبارزه با اوکراین دست برنداشته و نفت از هر سه کشور به جریان افتاده است.

رکود اخیر قیمت نفت، اورال پرچمدار روسیه را به زیر سقف قیمتی 60 دلاری که سال گذشته توسط G7 بر محموله های بین المللی اعمال شد، رساند... شاید این دلیلی برای جشن گرفتن در G7 باشد، یا شاید زمان خوبی است که لحظه ای وقت بگذارید و در نظر بگیرید که اورال از کجا سقوط کرد تا به سطح سقف برسد.

برای بسیاری از زمان‌ها از زمان اعمال سقف، نفت روسیه - که فقط اورال را شامل نمی‌شود - بالای 60 دلار معامله می‌شود. علیرغم اطمینان برخی از معماران کلاهک مبنی بر اینکه این کلاه در حال کار است و روسیه را از درآمدهای حیاتی محروم می کند، اینطور نبوده است.

از آنجا که نفت یک کالای بسیار ضروری است و همانطور که مورد روسیه نشان داد، همیشه راهی برای رساندن آن از فروشنده به خریدار وجود دارد، حتی اگر فروشنده به شدت تحریم شده باشد.

آلن بیتی، ستون‌نویس FT و سردبیر سابق تجارت، در ستون اخیر خود در مورد تحریم‌ها اشاره کرد که دولت‌ها نمی‌توانند کنترل کافی بر تقاضای جهانی برای خفه کردن تجارت داشته باشند، زنجیره‌های تأمین چابک هستند، گاهی اوقات غیرقانونی، و کاربران نهایی جایگزین‌هایی پیدا کرده‌اند.

در واقع، همانطور که موفقیت مشکوک تحریم‌های ایالات متحده بر ایران و ونزوئلا، و اکنون تحریم‌های گسترده‌تر غرب علیه روسیه نشان داده است، تحریم‌ها به ندرت به اهدافی که برای دستیابی به آنها تحمیل شده بود می‌رسند.

هیچ تغییر رژیمی در ونزوئلا یا ایران صورت نگرفته است، روسیه از مبارزه با اوکراین دست برنداشته و نفت از هر سه کشور به جریان افتاده است.

انصافاً، جریان نفت از ونزوئلا و ایران از زمان اعمال تحریم‌های ایالات متحده کاهش قابل توجهی داشته است اما هر دو کشور اخیراً شاهد افزایش محموله‌های خارج از کشور بوده‌اند که نشان از ضروری بودن همه نفت است، حتی با وجود اینکه خود صادرات ایالات متحده به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.

با این حال، مورد روسیه به‌دلیل گستردگی فشار تحریم‌ها از سوی اتحادیه اروپا و ایالات متحده بسیار مهم است در دستیابی به هدف تعیین شده موثر بوده است، این برای حفظ جریان نفت روسیه به خارج از کشور اما کاهش درآمد بود.

بلومبرگ این هفته گزارش داد که روسیه در حال حاضر درآمد بیشتری از صادرات نفت خود نسبت به قبل از حمله به اوکراین کسب می کند گزارش دیگری از ماه نوامبر به ارقام بانک مرکزی استناد می کند که نشان می دهد این وضعیت برای ماه ها ادامه داشته است.

مرکز غیردولتی تحقیقات انرژی و هوای پاک مستقر در فنلاند، که صادرات انرژی روسیه را دنبال می‌کند، اخیراً گزارش داد که تحریم نفتی اتحادیه اروپا و سقف قیمت برای روسیه 34 میلیارد یورو (37 میلیارد دلار) ضرر از دست داده است.

این رقم که به نظر می رسد قابل توجه است، تنها نشان دهنده کاهش 14 درصدی درآمد است که CREA به درستی از آن ابراز تاسف می کند و می گوید: اگر چه این تاثیر بسیار کمتر از آنچه می شد به دست آورد.

نه تنها درآمدها به اندازه کافی آسیب نمی بینند، بلکه اقتصاد کلی توانسته است از بسیاری از اثرات نامطلوب تحریم ها جلوگیری کند، بلومبرگ مجددا گزارش داد که رشد تولید ناخالص داخلی روسیه در سه ماهه سوم سال 5.5 درصد افزایش یافته است که نسبت به رشد بسیار چشمگیر 4.9 درصدی ثبت شده در سه ماهه دوم سال افزایش بیشتری داشته است.

در همین حال منطقه یورو برای ماندن در قلمرو رشد تولید ناخالص داخلی مثبت تلاش می کرد و آلمان در حال ورود به رکود بود.

مطمئناً این وضعیتی است که این سؤال را ایجاد می کند که چه کسی از تحریم ها بیشتر آسیب می بیند: هدف یا مجریان. پاسخ، حداقل در مورد اتحادیه اروپا، به نظر می رسد بسیار ناخوشایند است، که این موضوع را به نوعی تابو تبدیل می کند.

در مورد از دست دادن بزرگترین بازار گاز روسیه توسط روسیه بسیار صحبت شده است، اما مانند نفت، بیشتر جریانات را از غرب به شرق و چین هدایت کرد، در همین حال اروپا گاز خط لوله را با LNG جایگزین کرد.

هیچ کدام از این حرکت ها برای سازنده حرکت عالی نبوده است.

اینکه کدام یک در نتیجه آن وضعیت بدتری داشته است، این را می توان در گزارش های تولید ناخالص داخلی مشاهده کرد.

نفت و گاز - به ویژه نفت - هدف مورد علاقه نویسندگان تحریم است.

در ظاهر تحریم صنعت نفت کشوری که وابسته به این صنعت است کار بیهوده ای است.

تنها بعداً مشخص شد که تحریم این کالا برای خود نویسندگان تحریم عواقبی دارد و پالایشگاه های ایالات متحده زمانی که جریان نفت خام سنگین ونزوئلا با اعمال تحریم های نفتی متوقف شد، آن را احساس کردند.

زمانی که پرزیدنت ترامپ تحریم‌ها را مجدداً علیه ایران اعمال کرد و قیمت‌ها هر چند موقتاً افزایش یافت، تمام دنیا آن را احساس کردند.

آلن بیتی از FT: پس از اشاره به این که گروه 7 و اتحادیه اروپا به اندازه کافی بخش بزرگی از اقتصاد جهانی نیستند که فروش نفت روسیه را خفه کنند، کنترل صادرات حاوی بذرهای نابودی خود هستند، درست مانند کارتل های تولیدکننده و تلاش برای جلوگیری از مواد مخدر.

آنها تأثیری که احتمالاً آرزو می کردند روی کشورهایی مانند هند که به دنبال معامله در مورد واردات نفت هستند ندارند.

نه تنها این بلکه اتحادیه اروپا که در بخش گازوئیل کمی در تنگنا قرار گرفته بود، به احتمال زیاد گازوئیل هندی را که از نفت روسیه ساخته شده بود، که توسط همان اتحادیه اروپا تحریم شده بود، وارد کرد، بدون در نظر گرفتن رکورد بالای مصرف LNG روسیه.

به همین دلیل است که تحریم های نفت و گاز هرگز جواب نمی دهد... زیرا نفت و گاز یعنی انرژی و انرژی یعنی امنیت، هیچ کشوری که به واردات وابسته است، صرف نظر از درجه، نمی تواند واقعاً تأمین کنندگان خود را تحریم کند – حداقل بدون عواقب نامطلوب برای اقتصاد خود.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.