این هفته درست پس از پایان COP28، معاون وزیر اقتصاد روسیه گفت که این کشور به دنبال اتحاد بریکس تحت عنوان انتقال انرژی است.
در آخرین نشست اوپک پلاس برزیل به عنوان جدیدترین عضو اوپک به اوپک پیوست و این حرکت قبلاً تبلیغ نشده بود و ممکن است برخی را شگفت زده کند به خصوص پس از اینکه در تابستان، رئیس جمهور لولا داسیلوا جاه طلبانه ترین بسته انتقال انرژی (برزیل) را اعلام کرد.
در COP28، اوپک به شدت برای سخنان مخالف خود که پایان صنایع نفتی اعضایش را نشان میداد، برخورد کرد و عربستان سعودی به طور خاص به عنوان شرور معرفی شد، حتی با وجود اینکه میلیاردها دلار برای پروژه های انتقالی اختصاص داده است و اخیرا گزارش شده است که 8.5 میلیارد دلار از درآمدهای اوراق قرضه سبز را جمع آوری کرده است.
این هفته، درست پس از پایان COP28، معاون وزیر اقتصاد روسیه گفت که این کشور به دنبال اتحاد بریکس تحت عنوان انتقال انرژی است. این همان بریکس است که اکنون گسترش یافته و به طور فزاینده ای با اوپک همپوشانی دارد.
ایلیا توروسوف در مصاحبه ای گفت: روسیه در سال آینده ریاست ائتلاف بریکس را بر عهده خواهد داشت و طی آن وظیفه ترکیب تلاش ها و رویکردهای مشترک در فضای اوراسیا و در فضای بریکس خواهد بود.
BRICS به سختی اولین گروه ژئوپلیتیکی و تجاری است که هنگام بررسی این گذار به ذهن متبادر می شود و اتحادیه اروپا یک فکر اولیه بسیار محتمل تر یا G7 است، با این حال به نظر می رسد که انتقال انرژی به ژئوپلیتیک سرازیر شده است، که توضیح می دهد که چرا بریکس در مورد آن به عنوان یک بلوک صحبت می کند و نه به عنوان اعضای منفرد.
بهطور جداگانه بلوک BRICS چین را دارد، بزرگترین سرمایهگذار جهان در وسایل نقلیه بادی، خورشیدی و برقی و میزبان بیشترین ظرفیت باد و خورشیدی و بزرگترین بازار خودروهای الکتریکی.
هند، همچنین یکی از اعضای موسس BRICS، جاهطلبیهای بزرگی در فضای انتقال دارد، با پیشبینی EY که بخش انرژی کم کربن این کشور قرار است بیش از 250 میلیارد دلار سرمایهگذاری جذب کند.
آفریقای جنوبی پنجمین عضو اتحاد بریکس، هیچ پوستری برای انرژی کم انتشار ندارد، اما در تلاش است تا با تامین مالی بدهی، این وضعیت را تغییر دهد و این کشور اخیراً درخواست هایی را برای پیشنهادهایی برای 5 گیگاوات بادی و خورشیدی و بیش از 600 مگاوات ذخیره باتری اعلام کرده است.
به عبارت دیگر بریکس ممکن است از سال جاری شامل دو تولیدکننده بزرگ نفت جهان باشد، اما ادعای خود را در مرحله گذار نیز بیان می کند و با این حال، آن را به طور عملی پیش می برد.
توروسوف از روسیه به بلومبرگ گفت که این کشور به تکیه بر گاز طبیعی برای تولید برق ادامه خواهد داد، اما به دنبال کاهش استفاده از زغال سنگ و در عین حال توسعه هسته ای و آبی است.
چین و هند از امضای تعهد COP28 برای سه برابر کردن ظرفیت تولید بادی و خورشیدی در جهان خودداری کردند، زیرا آنها از بندی که در مورد زغال سنگ که در این سند گنجانده شده بود، خوششان نمی آمد.
هر دو کشور ظرفیت تولید زغال سنگ خود را گسترش می دهند و هند به تنهایی در حال برنامه ریزی برای سه برابر کردن تولید زغال سنگ داخلی برای برآوردن تقاضای رو به رشد انرژی است.
به گفته اندیشکده اقلیم مرکز تحقیقات انرژی و هوای پاک، چین در همین حال پروژه های جدید تولید زغال سنگ را در یک کلیپ چشمگیر برابر با دو نیروگاه جدید در هفته در سال گذشته تصویب کرد و این اتفاق می افتد حتی زمانی که ظرفیت باد و خورشید را به رکوردهای بالاتر افزایش می دهد.
عربستان سعودی در حال کار بر روی افزایش ظرفیت تولید نفت خود به 13 میلیون بشکه است، و برزیل نیز برنامه هایی برای افزایش تولید نفت دارد - از جمله برای تامین مالی دوره گذار، رئیس دفتر لولا اخیراً به رسانه ها گفت که برزیل برای تأمین مالی انتقال به پول نفت بیشتری نیاز دارد، استدلالی که عربستان سعودی به شدت با آن موافق است.
بنابراین با توجه به اینکه اکثر اعضای بریکس منفرد برنامههای انتقال خود را دارند - یا حداقل جاهطلبیها - منطقی است که این موضوع باید در سطح گروه مورد بحث قرار گیرد.
گفتن اینکه بحث به چه چیزی منجر می شود دشوارتر است، با این حال این احتمال وجود دارد که نتیجه به اندازه برنامه های هر یک از اعضا برای انتقال یا در مورد چین و هند، افزودن منابع انرژی بیشتر عملی باشد.
در واقع این باور که BRICS به مثال G7 یا اتحادیه اروپا توجه خواهد کرد و سعی خواهد کرد از هیدروکربنها، هستهای به سمت بادی و خورشیدی حرکت کند، به احتمال زیاد اشتباه است، دلیل این امر فقط این واقعیت نیست که نیمی از بریکس به شدت به درآمدهای نفتی وابسته است.
به این دلیل است که BRICS در حال تماشای نمونه در زمان واقعی است و عواقب ناخواسته را می بیند.
آلمان میلیاردها میلیارد دلار در انرژی بادی و خورشیدی سرمایه گذاری کرده است، اما پس از تعطیلی آخرین راکتورهای هسته ای خود مجبور به بازگشایی ژنراتورهای زغال سنگ شده است.
انگلیس ممکن است خود را ورشکست کند تا بهای درخواستی توسعه دهندگان ظرفیت بادی را بپردازد زیرا هزینه ها در این بخش افزایش می یابد و اتحادیه اروپا در مجموع هنوز یک خریدار قابل توجه گاز و نفت روسیه توسط نمایندگان است.
دولتهایی که سیاستهای فوق را در حوزه انرژی اجرا میکنند، بر این باورند که آنها در راه درستی هستند و می توان استدلال کرد که این یک موضع مخاطره آمیز است و رای دهندگان به طور فزاینده ای از هزینه های زندگی ناراضی هستند، پس دولت ها تکان نمی خورند.
به احتمال زیاد BRICS در حال تماشای این موضوع است و به وضعیت در اروپا توجه دارد.
مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.