انتخاب بهترین بازی مسابقه ای

گرن توریسمو یا فورزا؟ Need for Speed یا Juiced؟ موضوع این هفته مطمئناً تفرقه انگیز است، بنابراین انتخاب کدام بازی به نفع شما خواهد بود؟

نظر شما بهترین بازی مسابقه‌ای تا کنون چیست؟ کدام بازی واقعاً شما را پشت فرمان قرار می دهد و هم راننده و هم گیمر را راضی می کند تا احساس کنید شبیه سر لوئیس همیلتون هستید، در حالی که در حقیقت شما واقعاً - قطعاً نه - یک گیمر معمولی هستید.

برای اینکه شما را در مسیر درست راهنمایی کنیم، می‌خواهیم شما را از طریق برخی از کاندیداهای برجسته خود در طول سال‌ها، از مسابقه‌های مسابقه‌دهنده تا شبیه‌سازهای تمام عیار، بررسی کنیم، و شاید با شناخته‌شده‌ترین فرنچایز از همه آنها شروع کنیم:

گرن توریسمو (GT)

این سلسله در تابستان 1998 راه اندازی و معرفی شد و گفته می شود توسعه GT1 از نیمه دوم سال 1992 آغاز شده است.

کازونوری یامائوچی و تیمش شب های بی شماری را در دفتر سپری کردند تا به اولین شبیه ساز واقعی جهان تبدیل شوند - 11 پیست و 140 اتومبیل - اگرچه این موضوع از متن خارج شده بود زیرا شامل چندین گونه از یک وسیله نقلیه (وحشی‌های بی‌پرده) بود.

سپس در بهار 2001 مسلماً انقلابی‌ترین بازی مسابقه‌ای در قالب GT3 منتشر شد، گرافیک تقریباً از هر چیزی که قبل از آن بود یک جهش عالی بود و دینامیک رانندگی و بازخورد خودروها از اینجا واقعاً واقعی و فردی به نظر می‌رسد، زیرا فرمان خنده‌دار و سرعت غیرواقعی دو تکرار اول این سری شاهد یک نوسازی کامل بود.

و اکنون 25 سال بعد، خود را در هفتمین قسمت رسمی این مجموعه می‌بینیم و با دسترسی به مجموعه‌ای از هدست‌های واقعیت مجازی، صندلی‌های مسابقه کامل و فرمان‌های بازخورد اجباری، شبیه‌سازی مسابقه به اوج جدیدی رسیده است.

متأسفانه رزولوشن 4K و خروجی 60 فریم در ثانیه احتمالاً برای کسی تلف می شود که چشمانش در طول سال ها توسط سری GT خورده شده است و اکنون فقط در 360p می بینند.

Forza

تقریبا غیرممکن است که به Gran Turismo بدون عبور از شکاف و توجه به رقیب همیشگی آن، Forza اشاره کنیم.

Forza که در سال 2005 راه اندازی و معرفی شد، از آن زمان به دو بخش مجزا (برخلاف GT) تقسیم شد:

• Horizon، یک مسابقه دهنده جهان باز

• Motorsport، یک شبیه ساز مبتنی بر پیست

با فروش کلی که گفته می‌شود از 16 میلیون نسخه در سرتاسر این سری فراتر رفته است، Forza در جستجوی تاج و تخت خود به جایی نمی‌رسد.

Need for Speed (NFS)

بیایید از بازی‌های جدی‌تر یک قدم به عقب برگردیم و یک مسابقه‌دهنده آرکید را معرفی کنیم که به فرقه‌ای بزرگ زندگی می‌کند: Need for Speed (NFS).

این سری که برای اولین بار در اوایل دهه 90 رویای به وجود آمدن بود، تا کنون بیش از 20 بازی در طول اجرای خود تولید کرده است که برجسته‌ترین آنها Underground 2 و Most Wanted هستند.

آن‌ها هر دو آن مضامین را بازپس گرفتند و تغییر کاربری دادند تا برای کودکان و کسانی که نمی‌توانستند بیرون بروند و آن را برای خود بپذیرند، قابل دسترس باشند.

به همین دلیل است که آنها همچنان مورد توجه بسیاری از مردم قرار می گیرند و هیچ چیز مانند انداختن یک هوندا سیویک تقویت‌شده و نصب یک کیت بدنه جسورانه، قبل از افزودن شبکه‌ای از وینیل‌ها و پوشاندن آن به نامناسب‌ترین رنگ مرواریدی قابل تصور نیست؛ آه، روز های خوب قدیمی.

Juiced

چسبیدن به Noughties (از آنجایی که این همیشه در چند رشته قلب گیر می کند) چه کسی Juiced و Street Racing Syndicate را به خاطر می آورد؟ اگرچه هر دوی آنها نسبت به NFS موفق تر بودند، اما ما همچنان از آنچه آنها ارائه می دهند قدردانی می کنیم: مسابقات خیابانی واقعی و فضای بی پایان برای بیان خلاق.

همانطور که وارد دهه 2010 شدیم، شبیه‌سازهای پیست پرشور یک بار دیگر در اولویت قرار گرفتند، اتفاقی که با ظهور فناوری‌های جدید که به شما امکان می‌دهد واقعاً از رفتارهای خودرو در مسیر استفاده کنید تا فکر کنید راننده بهتری نسبت به خودتان هستید، استفاده کنید.

این چیزی بود که واقعاً برای نسل جدید گیمرها جذاب بود و توسعه دهندگان به درستی از بازی هایی مانند Asetto Corsa ،DriveClub و Race Driver Grid پیروی کردند.

بیایید از مشتقات موتوراسپرت هاردکور مانند سری رسمی F1 و Dirt Rally که بر پایه هواداران قوی که توسط عناوین موتور اسپورت قدیمی‌تری مانند Toca Touring Car و Sega Rally ساخته شده است، غافل نشویم.

موضوع کوچک iRacing نیز وجود دارد - یک شبیه‌ساز آنلاین که از سال 2008 به طور متوالی اجرا می‌شود و گوردون براون در آن زمان هنوز فقط صندلی خود را به عنوان نخست‌وزیر بریتانیا گرم می‌کرد، که نشان می‌دهد iRacing چه مدت فعال بوده است.

آخرین اما نه کم‌اهمیت، چرا فکری برای کل مسابقات کمدی مانند Mario Kart و Rocket League، یا حتی کسانی که شکاف بین کاملاً غیر جدی و کاملاً جدی را پر کردند، مانند Burnout و Ridge Racer، دریغ نکنیم؟

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.