هیثم الغیس دبیر کل اوپک، هفته گذشته در مقاله‌ای برای نظرسنجی اقتصادی خاورمیانه، از کسانی که پایان نفت را پیش‌بینی می‌کنند، خواست تا آن را کمی منطقی تر کنند، زیرا این پیش‌بینی‌ها می‌توانند خطرناک باشند.
اوپک بارها استدلال کرده است که پیش‌بینی‌هایی که پایان سریع دوران نفت را پیش‌بینی می‌کنند در واقعیت مستقر نیستند و تقویت آنها می‌تواند سرمایه‌گذاری جدید در عرضه نفت و گاز مورد نیاز جهان را کاهش دهد.
نرخ سرمایه گذاری در پروژه های جدید نفتی در حالی که تقاضای نفت خام قوی باقی مانده است، در حال کاهش است.
گزارش‌هایی درباره آنچه که نویسندگان دوست دارند پایان عصر نفت بنامند، تقریباً 20 سال پیش خوانده می‌شد. در آن زمان، تمرکز بر اوج عرضه و در نتیجه نیاز به یافتن جایگزین‌هایی برای سوختی بود که جهان را قدرت می‌بخشد.
اکنون پس از گذشت 20 سال، بار دیگر گزارش‌ها و تحلیل‌هایی که پایان دوران نفت را پیش‌بینی می‌کنند، افزایش یافته است. با این حال، این بار آنها بر مرگ تقاضای ناشی از منابع جایگزین انرژی تمرکز می کنند. و بزرگترین گروه تولیدکننده نفت جهان به اندازه کافی مصرف کرده است.
هیثم الغیس دبیر کل اوپک، هفته گذشته در مقاله‌ای برای نظرسنجی اقتصادی خاورمیانه، از کسانی که پایان نفت را پیش‌بینی می‌کنند، خواست تا آن را کمی آسان‌تر کنند، زیرا این پیش‌بینی‌ها می‌توانند خطرناک باشند به خصوص که تقاضا برای نفت بسیار کاهش نمی‌یابد. (همانطور که پیش بینی ها می گویند)
الغیس با استناد به گزارشی از اکونومیست در مورد، همانطور که وی بیان کرد، گفت: این گونه اظهارات، علیرغم همه شواهد خلاف آن، با توجه به پتانسیل آنها برای تقویت سیاست های انرژی که هرج و مرج انرژی را دامن می زند، خطرناک تر است. (نفت)
جالب اینجاست که اکونومیست اخیراً مقالات متعددی را در مورد موضوع پیک نفت منتشر کرده است که نشان دهنده اهمیت این موضوع و شاید مهمتر از آن اهمیتی است که به نظر می رسد برخی در تلاش برای متقاعد کردن مردم به این موضوع که تمدن بشری می تواند و باید زنده بماند.
بدون روغن (نفت خام) اما رئیس اوپک می‌پرسد: «اگر در نتیجه سرمایه‌گذاری‌ها در عرضه کاهش یابد، اما تقاضا برای نفت همچنان افزایش یابد، همانطور که امروز شاهد آن هستیم، چه؟
این بحث جدیدی نیست و در واقع، این بحث اصلی اوپک در جنگ لفظی با سازمان‌هایی مانند آژانس بین المللی انرژی است که سال گذشته آن را آغاز پایان عصر نفت و گاز نامید و پیش‌بینی کرد که تقاضا برای هر سه سوخت هیدروکربنی به اوج خود برسد. 2030.
آژانس بین المللی انرژی همچنین خروجی‌ای است که اخیراً پیش‌بینی کرده بود فروش خودروهای برقی - عامل اصلی نابودی تقاضای نفت طبق همه پیش‌بینی‌ها - در سال جاری رونق خواهد گرفت، اگرچه داده‌های فروش از سه ماه اول سال کاهش قابل توجهی را نشان می‌دهد.
همچنین، به تازگی توسط UBS فاش شد که نروژ، که بالاترین ضریب نفوذ سرانه در خودروهای برقی را دارد، از زمانی که سفر الکتریکی خود را آغاز کرده است، به هیچ وجه روی تقاضای نفت حرکت نکرده است.
اوپک بارها استدلال کرده است که چنین پیش‌بینی‌هایی بر اساس واقعیت نیست و تقویت آنها می‌تواند سرمایه‌گذاری جدید در عرضه نفت و گاز مورد نیاز جهان را کاهش دهد و این به نوبه خود، در نهایت منجر به کسری بودجه و قیمت های بالاتر می شود که هیچ کشور مصرف کننده ای مایل به تجربه آن نیست.
با این حال، در مقاله MEES، الغیس یک گام فراتر رفت و طرفداران انتقال را برای تغییر اولویت های خود فرا خواند، رئیس اوپک نوشت: اگرچه هدف اصلی توافق پاریس در مورد تغییرات اقلیمی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای است - نه انتخاب منابع انرژی - اما به نظر می‌رسد این موضوع فراموش شده است.
او گفت که با روایت های سفت و سخت جایگزین شده است تا تقاضا برای هیدروکربن ها را کاهش دهد، بدون اینکه در مورد اثرات آن بر امنیت انرژی، توسعه اجتماعی-اقتصادی، یا کاهش فقر انرژی فکر کنیم.
برای مثال با توجه به مخالفت شدید سازمان‌های غیردولتی انتقال کربن با جذب کربن، یک بار دیگر، استدلال با این ادعا بسیار دشوار است، این فناوری، اگرچه در مقیاس آزمایش نشده و هنوز بسیار گران است، برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از تولید نفت و گاز و تولید برق وجود دارد.
با این حال، به نظر می‌رسد این سازمان‌های غیردولتی بیش از تولید گازهای گلخانه‌ای نگران واقعیت وجود صنعت نفت هستند.
موضوع فقر انرژی که هیثم الغیس در مقاله خود به آن اشاره می کند، موضوع مهم دیگری است - و موضوعی که فعالان آب و هوا فقط در چارچوب روایت ارزان باد و خورشید به آن می پردازند.
با این حال این سوال که چرا فقیرترین کشورهای جهان، اگر اینقدر ارزان هستند، از این دو استقبال نکرده اند، خارج از کانون توجه است.
فقر انرژی یک نگرانی بزرگ در اکثر نقاط جهان از نظر جمعیت است. صدها میلیون نفر وجود دارند که به هیچ برقی دسترسی ندارند، چه رسد به برق تولید شده توسط باد و خورشید.
بسیاری از این افراد می خواهند بتوانند برق خود را از منابع ملی خود تولید کنند، اما وام دهندگانی مانند صندوق بین المللی پول و بانک جهانی دسترسی به بودجه برای پروژه ها را محدود می کنند مگر اینکه اساساً با اهداف انتقال همسو باشند. (محکوم کردن این افراد به فقر انرژی)
حداقل اگر صنعت نفت تصمیم نمی‌گرفت که با روحیه و دانش خود پیش برود و به سرمایه‌گذاری در عرضه جدید ادامه دهد، چنین می‌شد و مشکل این است که نرخ سرمایه گذاری در حال کاهش است در حالی که تقاضای نفت کاهش نمی یابد، به همین دلیل است که اوپک به شدت در مورد سرمایه گذاری کم هشدار می دهد.
البته، می‌توان یک استدلال متقابل داشت مبنی بر اینکه کارتل تولیدکنندگان در دنیایی که نفت در راه خروج است، به دنبال نفت است و فقط این واقعیت را منعکس نمی‌کند، فقط به خودروهای برقی نگاه کنید.
لینک سایت مرجع
مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.
