گزارش جدید توانایی مالزی را برای دستیابی به هدف صفر خالص خود با افزایش استفاده از انرژی های تجدیدپذیر محلی و مقرون به صرفه تایید می کند، بر اساس یافتههای این گزارش، انتقال به انرژیهای تجدیدپذیر تا سال 2050 سالانه بین 9 تا 13 میلیارد دلار در هزینههای انرژی، آب و هوا و سلامت مالزی صرفهجویی میکند.
این گزارش که توسط آژانس بین المللی انرژیهای تجدیدپذیر (IRENA) با همکاری وزارت منابع طبیعی، محیطزیست و تغییرات آب و هوایی (NRECC) مالزی تهیه شده است، نشان میدهد که با همسو کردن استراتژیهای توسعه کم انتشار خود با سناریوی 1.5 درجه سانتیگراد ایرنا، جنوب شرقی این کشور آسیایی میتواند سهم خود از انرژیهای تجدیدپذیر را تا سال 2050 به بیش از نیمی از ترکیب انرژی نهایی خود افزایش دهد، از 5 درصد امروز.
مالزی با تعهد مجدد خود مبنی بر خنثی بودن کربن تا سال 2050 و افزایش پیش بینی شده تقاضای انرژی به دلیل تقریباً سه برابر شدن اندازه اقتصاد خود در همان دوره، باید بین ادامه مصرف سوخت های فسیلی یا بهره برداری از پتانسیل قابل توجه خود در منابع انرژی تجدید پذیر تصمیم گیری کند.
چشم انداز انتقال انرژی مالزی که امروز در یک مراسم رسمی سازماندهی شده توسط NRECC در کوالالامپور راه اندازی شد، یک مسیر انرژی بلندمدت برای یک سیستم انرژی پاک تر و پایدارتر ارائه می دهد. مالزی برای امکان ادغام بیشتر انرژی های تجدیدپذیر به شیوه ای مقرون به صرفه، باید انعطاف پذیری سیستم خود را بهبود بخشد.
برنامه ریزی بلندمدت و بلندمدت باید بر راه حل هایی برای غلبه بر چالش های فعلی یکپارچه سازی شبکه و ایجاد انعطاف پذیری شبکه ها تاکید کند.
به همین دلیل است که مسیر انتقال انرژی مالزی نشان میدهد که بخش برق و سرمایهگذاریهای مرتبط با شبکه بیش از 70 درصد کل نیاز سرمایهگذاری را تشکیل میدهند که حداقل 375 میلیارد دلار است.
با این حال، سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر یک مانع بزرگ برای تسریع انتقال انرژی مالزی است.
این گزارش نشان میدهد که نیاز به تقویت ظرفیت نهادهای مالی ملی، غلبه بر موانع نظارتی و بازار و همچنین کاهش هزینههای دولت برای یارانههای مرتبط با سوختهای فسیلی وجود دارد.
اقدام فوری که مالزی باید انجام دهد، ایجاد یک محیط سرمایهگذاری مساعدتر برای انرژیهای تجدیدپذیر است.
فرانچسکو مدیر کل ایرنا می گوید: از طریق استراتژی و سیاست هایی که سرمایه گذاری در انرژی پاک را در اولویت قرار می دهد و در تمام سطوح دولتی سازگار است، مالزی می تواند به آرزوی تجدید شده خود برای رسیدن به صفر خالص تا سال 2050 دست یابد و در عین حال آینده ای مرفه تر و پایدار برای مردم خود تضمین کند.
وزیر NRECC، YB Tuan Nik Nazmi Nik Ahmad، با تاکید بر اهمیت چشم انداز، می گوید: مالزی دارای زنجیره ارزش صنعت RE قوی است که از مرحله تولید تا مرحله عرضه خدمات گسترش می یابد. آنچه لازم است این است که ما از مزیت رقابتی خود برای جذب سرمایه گذاری با ارزش بالا و در عین حال سازگار با محیط زیست استفاده کنیم.
این هدف استراتژیک باید با سیاست های برنامه ریزی تولید و عرضه برق جامع، رقابتی و آرمانی پشتیبانی شود.
این سیاست ها به نوبه خود باید انرژی محور پایدار باشند و روندهای اخیر و نیازهای اجتماعی-اقتصادی فعلی را در نظر بگیرند.
بر اساس این گزارش، برق رسانی و بهره وری انرژی از اقدامات کلیدی در مسیر صفر خالص مالزی هستند، سهم برق در کل مصرف نهایی انرژی تمام بخشهای مصرف نهایی باید از 26 درصد در سال 2018 به 40 درصد در سال 2050 افزایش یابد.
چنین افزایشی نشاندهنده تقاضای برق اضافی مورد نیاز برای برقرسانی مصرفهای نهایی در صنعت و بخشهای حملونقل است، تعداد وسایل نقلیه الکتریکی (EV) باید به سرعت رشد کند، با فروش سالانه بیش از 0.4 میلیون خودرو در سال از سال 2030، که تا سال 2050 به 80 درصد خواهد رسید.
این بخش ها همچنین می توانند از فناوری های فعال مانند هیدروژن سبز بهره مند شوند.
انتظار می رود تقاضای هیدروژن در مالزی به میزان قابل توجهی رشد کند و تا سال 2050 به 1.5 میلیون تن هیدروژن تمیز برسد، علاوه بر این کشور می تواند خود را به عنوان یک شریک قابل اعتماد و تامین کننده هیدروژن سبز قرار دهد، مشروط بر اینکه ابتدا اهداف، نیازها و الزامات ملی برآورده شود.
یافتهها فتوولتائیک خورشیدی را به عنوان یک فناوری کلیدی نشان میدهند که بدون در نظر گرفتن سناریو، انتقال انرژی مالزی را با حداکثر ۱۵۰ گیگاوات ظرفیت نصب شده تا سال ۲۰۵۰ هدایت میکند.
افزایش استفاده پایدار از انرژی زیستی می تواند به دگرگونی بخش های حمل و نقل، صنعت و بخش های غیر انرژی کمک کند، زیرا انرژی زیستی حدود 16 درصد در کل مصرف انرژی نهایی مالزی تا سال 2050 سهم دارد.
مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.