تغییرات آب و هوایی و خطرات ناشی از افزایش سطح CO2 برای محیط زیست منجر به تمرکز بیشتر بر یک منبع انرژی غیر آلاینده: هیدروژن تجدید پذیر شده است.
استفاده از هیدروژن به عنوان فراوان ترین سوخت پاک در جهان توصیف می شود، استفاده از هیدروژن به عنوان سوخت برای حمل و نقل، از جمله برنامه ریزی برای یک هواپیمای هیدروژنی در دهه آینده، و استفاده رو به رشد در همه چیز، از کودهای آمونیاکی گرفته تا حمل و نقل، نشان دهنده تجدید پذیر بودن آن است.
سوخت با کیفیت و تمیز، جایگزین جذابی برای سوخت های مبتنی بر کربن است.
چین و هند برای تبدیل شدن به رهبران جهانی در استفاده و صادرات هیدروژن پاک پیشتاز هستند و چین بیش از هر کشور دیگری هیدروژن مصرف و تولید می کند و بیش از 24 میلیون تن در سال دارد.
در همین حال، هند برنامه خود را برای سرمایه گذاری 2.3 میلیارد در توسعه انرژی هیدروژن سبز اعلام کرده است.
در آمریکا، برنامه وزارت انرژی هیدروژن شات با هدف کاهش ۸۰ درصدی هزینه هیدروژن به ۱ دلار به ازای هر کیلوگرم در یک دهه، و قانون مهم اخیر کاهش تورم (IRA) ۳۶۹ میلیارد دلار برای تسریع به کارگیری فناوری‌های انرژی پاک فراهم می‌کند. (مانند هیدروژن سبز)
اروپا در خط مقدم تجاری سازی هیدروژن قرار دارد، جایی که آلمان و فرانسه میلیون ها یورو برای توسعه پروژه ای با توربین هیدروژنی پیشرفته که نیازی به استفاده از سوخت های فسیلی ندارد، سرمایه گذاری می کنند.
علاوه بر تلاش‌های دولت، شرکت‌هایی مانند ایرباس و زیروآویا در حال انتقال به هوانوردی با آلایندگی صفر از طریق توسعه موتورهای هیدروژن الکتریکی برای هواپیماها هستند.
چالش‌هایی با این منبع انرژی، به‌ویژه در رابطه با کاهش هزینه‌های کاربرد هیدروژن وجود دارد، اما افراد، سازمان‌ها و سیاست‌گذاران زمانی می‌توانند تفاوت ایجاد کنند که در مورد امکانات هیدروژن تجدیدپذیر آگاه و آماده عمل کنند.
تخصیص سرمایه با محوریت انتقال انرژی، مانند قرارداد سبز، شتاب بیشتری به دست می‌آورد و پیشرفت‌هایی را برای رشد انرژی‌های تجدیدپذیر، توسعه حامل‌های انرژی جدید، بهبود بهره‌وری انرژی، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و ایجاد بازارهای جدید برای کربن و سایر محصولات جانبی به عنوان بخشی از یک دایره‌ای فزاینده ایجاد می‌کند.
این تلاش ها با ستون های اصلی کربن زدایی انرژی جهانی مانند بهره وری انرژی، تغییر رفتار، برق رسانی، انرژی های تجدیدپذیر، هیدروژن و سوخت های مبتنی بر هیدروژن در حال انجام است. در حالی که تلاش‌ها برای کربن‌زدایی در حال افزایش است، هنوز موانعی در این راه وجود دارد.
پیچیدگی استفاده‌های فعلی انرژی، دامنه، زنجیره تامین و زیرساخت‌ها منجر به هزینه‌ها و چالش‌های بالا در هنگام تغییر تلاش‌های انرژی می‌شود و همه‌گیری کووید-19 و بحران انرژی کنونی که با تأثیرات تجاری پس از حمله روسیه به اوکراین بدتر شده است، نیاز به راه‌حل‌های انرژی جدید را به سرعت افزایش داده است.
چشم انداز انرژی جهانی 2022 آژانس بین المللی انرژی (IEA) گزارش می دهد که 70 میلیون نفری که اخیراً به برق دسترسی پیدا کرده اند، احتمالاً به دلیل افزایش سریع هزینه های انرژی، توانایی پرداخت این دسترسی را از دست خواهند داد.
این اثرات اقتصادی به جای پیشرفت، نوآوری های انرژی را به عقب می برد.
در واقع 100 میلیون نفر ممکن است دیگر نتوانند هزینه های انرژی مورد نیاز برای پخت و پز با سوخت های پاک را بپردازند و به سمت افزایش اثرات منفی بر محیط زیست عقب می روند.
استفاده از نابرابری در کشورهای مختلف، جمعیت شناسی، و وضعیت مالی بیشتر منجر به بحث در مورد اینکه چه کسی مسئولیت رسیدگی به کربن زدایی در بین دولت ها، افراد و تأثیرات جهانی را بر عهده دارد، می شود.
اساسا، انتشار یک مشکل جمعی است، بنابراین کربن زدایی نیاز به تلاش جمعی دارد.
همچنین نیاز به رهبری اختصاصی با یک برنامه عملی برای ایجاد راه‌حل‌های انرژی تجدیدپذیر پایدار برای مشاغل و کاربران فردی دارد. یک عنصر حیاتی برای رسیدن به آن محلول به شکل هیدروژن است.
هیدروژن فراوان ترین عنصر شیمیایی است که در صورت مصرف، محصول جانبی آب تولید می شود. گلدمن پیش‌بینی می‌کند که هیدروژن پاک بازاری یک تریلیون دلاری خواهد داشت که عمدتاً به دلیل فراوانی، انتشار کم و فناوری‌های رو به رشد آن است.
لینک سایت مرجع
مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.
