دیوانه وار ترین موتورهای خودرویی که هرگز به خط تولید نرسیدند

دیوانه وار ترین موتورهای خودرویی که هرگز به خط تولید نرسیدند، برخی از پیکربندی‌های غیرمعمول موتور که در زمان خود ایده های خوبی به نظر می‌رسیدند، اما فقط برخی از آنها به تولید رسیدند، با نمونه‌هایی از جمله موتورهای جدید VR و W گروه VW و موتورهای مخالف افقی ساخته شده توسط سوبارو و پورشه.

اکثر موتورهای خودروهای امروزی تقریباً مشابه هستند، حتی آنهایی که ما آنها را متفاوت می نامیم، مانند 6 سیلندرهای تخت پورشه یا دو سیلندر فیات، از اصول مهندسی آزموده و واقعی پیروی می کنند که در 50 سال گذشته بر صنعت تسلط داشته اند. اما هر سازنده خودرو هنگام طراحی موتورها با قوانین عمل نمی کند. برخی از موتورهای ناسازگار به اندازه کافی عجیب و غریب هستند.

اما برخی از ایده‌ها به دلایل هزینه یا عملی بودن، یا به دلیل قابلیت اطمینان یا مسائل دیگر، قبل از اینکه به تولید برسند، تمام می‌شوند و در اینجا تعدادی از عجیب‌ترین و شگفت‌انگیزترین موتورهای - مرده‌ زایی - که هرگز تولید نشده‌اند، آورده شده است.

موتور W10 گروه VW - اوایل 2000

جابه‌جایی‌های زیادی در موتور VR با زاویه باریک فولکس‌واگن وجود دارد که توسط فردیناند پیخ طراحی شد و برای اولین بار در سال 1991 به تولید رسید، میل لنگ معمولی که هر کدام یک دسته از موتور W را تشکیل می دهند.

پاسات 4.0 لیتری W8 دارای دو عدد 2.0 لیتری VR4 بود، در حالی که مدل W12 مورد استفاده در بنتلی دارای دو عدد 3.0 لیتری VR6 بود، بوگاتی از یک موتور 8.0 لیتری W16 در ویرون و شیرون استفاده کرد.

به نظر می‌رسد فولکس‌واگن نیز با یک W10 تجهیز شده است و فردیناند پیخ یکی از حدود 5.0 لیتری را در یک E39 BMW M5 نصب کرده است، او آن را خیلی دوست داشت، او آن را به عنوان ماشین شخصی خود نگه داشت، GDM Motors بلژیکی این خودرو را در سال 2023 برای فروش قرار داد. (ظاهراً سه موتور ساخته شد اما هرگز به تولید نرسید)

موتور مزدا Renesis II 16X - سال 2017

مزدا سال هاست که با موتور دوار نسل بعدی خود روشن و خاموش می شود، نسل بعدی R16X در خودروی مفهومی مزدا تایکی در نمایشگاه خودرو توکیو 2007 (ماشین نقره ای) و مفهومی RX-Vision در نمایشگاه توکیو 2015 (ماشین قرمز) به نمایش گذاشته شد.

دارای محفظه های جانبی آلومینیومی، تزریق مستقیم و محفظه روتور باریک تر است، اما خودروساز نتوانسته موتور را به تولید برساند و موتور دوار 8C - یک واحد 0.83 لیتری با 75 اسب بخار به تولید رسیده است، اما فقط به عنوان یک ژنراتور برای هیبریدی پلاگین R-EV با برد وسیع مزدا MX-30 e-Skyactive R-EV.

موتور کادیلاک V16 - سال: 2003

کادیلاک به عنوان ادای احترام به پرچمدار V16 دهه 1930 خود، این خودرو را با کانسپت سیستین 2003 احیا کرد. در زیر کاپوت دو موتور LS Gen IV هلی‌شکل V8 قرار داشت که با هم جفت شدند تا یک موتور 13.6 لیتری V16 با قدرت ادعایی 1000 اسب بخار ایجاد کنند.

کادیلاک بسیاری از نشانه های طراحی شانزده را در سال های بعد به ارث برد، اما موتور آن را که هرگز تولید نشد.

موتور سوزوکی C2 1.6 لیتری V8 - سال: 1997

هنگامی که سوزوکی C2 را در نمایشگاه خودرو فرانکفورت 1997 رونمایی کرد، کانورتیبل کوچک RWD با مشخصاتی رادیکال عرضه شد، یک توربوشارژر DOHC V8 با چهار سوپاپ در هر سیلندر که تنها 1.6 لیتر جابجا می‌شد، اما در 7000 دور در دقیقه، 250 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد.

فقط 1866 پوند متاسفانه سوزوکی تصمیم گرفت این موتور پیچیده را وارد تولید انبوه نکند.

موتور کادیلاک SOHC 7.4 لیتری V12 - سال: 1967

کادیلاک با موتورهای V12 غریبه نیست، زیرا در دهه 30، موتورهای V12 را برای خودروی لوکس کادیلاک V12 و در دهه 60، 11.5 لیتری توئین شش سیلندر V12 را ساخت، بنابراین در سال 1967 از یک V12 جدید پشتیبانی شد و قرار بود یک موتور پیشرفته بدون آستین SOHC ساخته شده از آلیاژ سیلیکون-آلومینیوم با بالابرهای هیدرولیک باشد.

شش نمونه اولیه در ظرفیت های 7.4-8.2 لیتر ساخته شد و در نهایت به 394 اسب بخار رسید.

این خودرو قرار بود به‌عنوان گونه‌ای از پکیج توان پیشرفته FWD یکپارچه GM که در Oldsmobile Toronado استفاده می‌شد ارائه شود، اما V12 سوخت زیادی مصرف می‌کرد و هرگز در مقایسه با V8های موجود انتظارات را برآورده نکرد، بنابراین پروژه متوقف شد و از بین رفت.

موتور اولدزموبیل 32 سوپاپ W-43 455 V8 - سال: 1968-1972

Oldsmobile موتور Pushrod Rocket V8 خود را از سال 1949 تا 1990 ساخت و حرف W مترادف با بسته های عملکرد اولدز شد، بنابراین، هنگامی که در سال 1968 کار بر روی یک DOHC V8 جدید با کارایی بالا با چهار سوپاپ در هر سیلندر بر اساس Rocket 455 آغاز شد، کد W43 را دریافت کرد و قرار بود در سال 1972 عرضه شود.

از میل بادامک های دنده ای جدید استفاده می کرد. تا 700 اسب بخار از موتورهای نیمکتی استخراج می شد ولی متأسفانه، تغییرات کم‌تراکم در تمام موتورهای ایالات متحده به دلیل بحران نفت در سال 1973، پروژه W43 را از بین برد.

موتور احتراقی دوار GM (GMRCE) - سال: 1970-1974

حتی جنرال موتورز نیز در چرخشی فعالیت کرد و در سال 1970، شرکت 50 میلیون دلار برای صدور مجوز این فناوری پرداخت، اما در سال 1973، زمانی که GMRCE قرار بود زیر کاپوت شوروی وگا برود، مصرف سوخت ضعیف آن و بحران نفتی 1973 و متعاقباً افزایش سرسام آور قیمت گاز باعث شد جنرال موتورز پروژه را لغو کند.

همچنین قرار بود در یک کوپه موتور وسط زیر کوروت که GM روی آن کار می کرد (ماشین قرمز رنگ در عکس ها) استفاده شود.

موتور سوبارو Flat-12 - سال: 1989-1997

موتوری مدرنی یک موتور Flat-12 طراحی شده توسط کارلو چیتی برای برنامه فرمول 1 سوبارو در سال 1990 ساخت، اما موتور بسیار عریض و سنگین بود و قدرت بسیار کمی تولید می کرد، بنابراین از بین رفت، Koenigsegg حقوق طراحی را خرید و Motori Moderni برای آنها یک موتور 3.8 لیتری با 580 اسب بخار تولید کرد که اولین نمونه اولیه ابرخودروی آنها شد.

سپس کارلو چیتی درگذشت و اگرچه کونیگزگ تمام دارایی‌های Motori Moderni را به دست آورد، پروژه هرگز پیش نرفت، زیرا اجرای پروژه با ابزارهای تولید قدیمی که کونیگزگ از ایتالیا به ارث برده بود بسیار دشوار بود.

موتور V6 36 سوپاپ مازراتی 6:36 - سال: 1985

اکثر موتورها سطح سوپاپ و هزینه ساخت را با استفاده از چهار سوپاپ در هر سیلندر بهینه می کنند که برخی از موتورها دارای پنج سوپاپ در هر سیلندر بودند، معروف‌ترین آنها چهار دیگ 1.8 لیتری فولکس‌واگن و V6s و V8s دهه 2000 آئودی بود.

در سال 1985، مازراتی تقریباً یک موتور 2.0 لیتری V6 توئین توربو با 6 سوپاپ در هر سیلندر ساخت، اگرچه دوشاخه در آخرین ثانیه کشیده شد و قرار بود این موتور پرچمدار قدرتمندی باشد که از قوانین مالیاتی زیر 2.0 لیتر در ایتالیا بهره می برد، اما به نظر می رسد 36 سوپاپ کوچک و تمام عوارضی که همراه آن بود - همراه با توربوهای دوقلو - ارزشش را نداشت.

موتور ماژولار شورولت کورویر Mk 2 - سال: 1961

کورویر شورولت یک موتور هوا خنک در عقب داشت و در دو نسل فروخته شد، اما هرگز مورد توجه قرار نگرفت، مخصوصاً پس از چند رسانه بد در مورد هندلینگ خطرناک توسط رالف نادر، شورولت سیستم تعلیق عقب محور چرخشی را بهبود بخشید و آن را با سیستم تعلیق مستقل در سال 1965 جایگزین کرد.

در حالی که این خودرو هنوز چشم اندازهایی داشت، توسعه در خانواده موتورهای افقی متضاد با هوا خنک کننده مدولار با تعداد سیلندرهای متفاوت آغاز شد، واحدهای دو، چهار، شش و ده سیلندر ساخته شد و یک H10 در یک قاطر آزمایشی ایمپالا در سال 1962 نصب شد.

موفقیت این پروژه به موتورهای قابل استفاده در سایر محصولات جنرال موتورز بستگی داشت، این امر محقق نشد، بنابراین پروژه کنسرو شد.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.