آژانس بین المللی انرژی در تازه‌ترین گزارش بازار نفت خود پیش‌بینی کرد که تقاضای جهانی نفت به 102 میلیون بشکه در روز خواهد رسید، زیرا تقاضای نفت آن بر اساس گزارش آژانس بین المللی انرژی، دو ماه پیش به 16 میلیون بشکه در روز رسیده است.
طبق گزارش آژانس بین المللی انرژی، تقاضای نفت در سال جاری به میزان قابل توجهی 2.2 میلیون بشکه در روز رشد خواهد کرد.
یک هفته پیش، اوپک در آخرین گزارش ماهانه بازار نفت خود، پیش‌بینی رشد تقاضای جهانی نفت را بدون تغییر رها کرد، اما انتظارات خود از تقاضای چین را به سمت بالا بازبینی کرد: این کارتل اکنون انتظار دارد که رشد آن به میزان 800 هزار بشکه در روز برسد که از پیش‌بینی قبلی 760 هزار بشکه در روز بیشتر است.
در همین حال، قیمت نفت با وجود این چشم‌انداز خوش‌بینانه تقاضا، سرسختانه پایین باقی می‌ماند.
در واقع، قیمت ها در همان روزی که آژانس بین المللی انرژی گزارش خود را منتشر کرد، کاهش یافت، که به طور واضح صعودی است. چرا؟ زیرا داده های منتشر شده از چین نشان می دهد که فعالیت های صنعتی و رشد خرده فروشی در آوریل ضعیف تر از پیش بینی ها بوده است.
به نظر می رسد شکاف بزرگی بین پیش بینی ها و داده های واقعی وجود دارد و معامله گران از دومی پیروی می کنند که به شدت بر قیمت نفت تأثیر می گذارد، مشکل این است که اگر آژانس بین المللی انرژی و اوپک درست بگویند و عرضه در اواخر سال جاری کاهش یابد، شوک بسیار قوی تر خواهد بود.
آژانس بین المللی انرژی در نسخه OMR خود نوشت: پیش‌بینی می‌شود تقاضای جهانی نفت در سال 2023 با 2.2 میلیون بشکه در روز افزایش یابد و به میانگین 102 میلیون بشکه در روز برسد که 200 کیلوبیت در روز بیشتر از گزارش ماه گذشته است.
این آژانس خاطرنشان کرد: بهبود تقاضای چین همچنان از انتظارات فراتر می رود و این کشور در ماه مارس رکورد بی سابقه ای را با 16 میلیون بشکه در روز ثبت کرد.
در همان روز، قیمت نفت کاهش یافت زیرا فعالیت صنعتی چین در آوریل 5.6 درصد افزایش یافت، زمانی که نظرسنجی از اقتصاددانان انجام شده توسط رویترز نشان داد که رشد پیش بینی شده 10.9 درصد است. به هر حال، این 5.6 درصد افزایش قابل توجهی نسبت به نرخ رشد فعالیت صنعتی در ماه مارس است که 3.9 درصد بود.
بر اساس داده‌های سخت، فعالیت صنعتی چین در حال افزایش است و به گفته اقتصاددانان، به اندازه کافی سریع حرکت نمی کند زیرا همه ما به رشد دو رقمی چین عادت کرده ایم و هر چیز دیگری ضعیف تفسیر می شود.
داده‌های چین در مورد تقاضا به‌طور بالقوه گمراه‌کننده به نظر می‌رسند، با داده‌های تحرک نشان‌دهنده آزادی و تمایل به سفر در تعطیلات روز کارگر است، اما با ضعیف‌تر شدن فعالیت‌های تولیدی و صنعتی، و کاهش رشد تولید ناخالص داخلی سالانه سه‌ماهه پس از افزایش اولیه بازگشایی همراه است.
مطلب فوق نقل قولی از ادوارد مورس، رئیس تحقیقات کالای سیتی است که تصویر چینی را که کندتر از آنچه انتظار می رفت در حال بهبودی از بیماری همه گیر است، تقویت می کند.
با این حال در همان زمان، واردات نفت در همان چین در حال افزایش است که همه در مورد تقاضای نفت به آن نگاه می کنند، در واقع در سال جاری، چین بزرگترین واردکننده نفت خام جهان شد و 22.4 درصد از کل نفت خام جهان را به خود اختصاص داد.
رویترز در ماه آوریل گزارش داد، واردات نفت چین در ماه مارس 22.5 درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافت و به بالاترین میزان از ژوئن 2020 رسید، اگرچه یک ماه بعد، با شروع فصل تعمیرات پالایشگاهی، رشد کاهش یافت.
انتظار رشد ثابت و تزلزل ناپذیر واردات نفت از چین عجیب است، همانطور که انتظار رشد اقتصادی ثابت و تزلزل ناپذیر از این نیروگاه جهانی غیرعادی است. با این حال، به نظر می رسد که بسیاری از مردم عجیب و غریب هستند، و این خطر کمبود عرضه نفت را در چشم تاجران کاهش می دهد.
اگر اهمیت داده‌های اقتصادی بر خلاف پیش‌بینی‌ها در نقطه‌ای از بین برود، می‌تواند خطرناک باشد، زیرا می‌تواند منجر به افزایش شدید قیمت‌ها شود.
داده ها حاکی از آن است که تقاضای جهانی نفت در حال افزایش است، عرضه نفت جهان نیز در حال رشد است، اما به دلیل تصمیمات آگاهانه، مانند آخرین کاهش اوپک پلاس و قطعی نفت، مانند آنچه در کردستان و آلبرتا است، با نرخ بسیار کمتری رو به رشد است.
چین با تقاضای خود و هر چیزی که می تواند بر آن تأثیر بگذارد، تنها محرک قیمت نفت است.
آژانس بین المللی انرژی رشد تقاضای کشور را به رسمیت شناخته است، اما بازار نفت ترجیح می‌دهد از پیش‌بینی‌کنندگانی پیروی کند که به دلایلی ممکن است تصویری نادرست از واقعیت ارائه دهند.
در همین حال، فعالیت حفاری در ایالات متحده در هفته گذشته شدیدترین کاهش را از ژوئن 2020 نشان داد، اما هیچ کس آن را ثبت نکرد، زیرا آنها بیش از حد مشغول انتظار اطلاعات فعالیت صنعتی از چین بودند تا بتوانند مقدار بیشتری نفت بفروشند.
این واقعیت که فقط به این دلیل که واقعیت انتظارات را برآورده نمی کند به این معنی نیست که اهمیتی ندارد، ممکن است اواخر امسال با خرس ها شوخی بدی کند.
از سوی دیگر، تورم نیز باید در نظر گرفته شود و بدون هیچ نشانه واضحی از کاهش در آن بخش، تقاضا برای نفت در خارج از چین و آسیا ممکن است خاموش بماند و به تعادل بازار و کاهش خطر جهش شدید قیمت کمک کند.
به عنوان مثال، اگر تورم در کشورهایی مانند اتحادیه اروپا به افزایش خود ادامه دهد، تقاضا برای نفت حتی ممکن است کاهش یابد، اگرچه هر کاهشی به دلیل نقش حیاتی نفت در هر اقتصادی محدود خواهد بود.
با این حال، اگر تقاضا مطابق انتظار آژانس بین المللی انرژی باشد، همه تحلیلگرانی که استدلال می‌کنند نفت می‌تواند قبل از پایان سال جاری به ۱۰۰ دلار در هر بشکه برسد، ممکن است درست باشد.
دلالان و معامله گران به جای تراز صعودی تقاضا/عرضه برای اواخر سال جاری، بر داده های تقاضای کوتاه مدت تمرکز می کنند.
لینک سایت مرجع
مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.
