انتقال انرژی و بحران جهانی انرژی باعث دگرگونی های عمیق در تجارت بین المللی انرژی شده است.

در عین حال، انتظار می‌رود محصولات مبتنی بر هیدروژن و هیدروژن، از جمله آمونیاک و سوخت‌های مصنوعی، در درازمدت به قیمت سوخت‌های فسیلی از جمله زغال‌سنگ، نفت و گاز طبیعی دست برتر را به دست آورند.

اگر دولت‌ها در سراسر جهان سناریوهای تعهدات اعلام شده در سال 2021 را بپذیرند، تجارت انرژی در سال 2050 تقریباً در سطوح فعلی خواهد بود، اما ترکیب انرژی با سوخت‌های مبتنی بر هیدروژن و مواد معدنی حیاتی که به قیمت محصولات نفتی جایگاه قابل توجهی پیدا می‌کنند بسیار متفاوت خواهد بود.

در سناریوی خالص صفر، ارزش تجارت انرژی کاهش می یابد در حالی که هیدروژن و مواد خام حیاتی (CRM) مانند عناصر خاکی کمیاب، کبالت، لیتیوم، نیکل و مس غالب خواهند بود.

در اینجا به بررسی چگونگی تسخیر این سوخت‌های آینده بر بازارهای انرژی می‌پردازیم.

پس از گذراندن دهه ها در حاشیه، بسیاری از کارشناسان معتقدند که بخش هیدروژن اکنون به نقطه اوج رسیده است و آماده ورود به بخش انرژی اصلی است.

انتظار می‌رود هیدروژن سبز تولید شده از الکترولیز آب با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، نقشی کلیدی در کمک به کربن‌زدایی بخش‌هایی که به سختی کاهش می‌یابند، ایفا کند.

صنعت و کشتیرانی همانطور که آژانس بین المللی انرژی اشاره می کند، تولید هیدروژن سبز به جای انواع دیگر از جمله هیدروژن خاکستری و آبی باعث صرفه جویی در 830 میلیون تن CO2 می شود که سالانه با تولید هیدروژن با استفاده از سوخت های فسیلی منتشر می شود.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.