الکساندر نواک، معاون نخست وزیر روسیه و مذاکره کننده کلیدی اوپک پلاس به وضوح نشان داد که اوپک پلاس قطعاً کاهش غیرمنتظره تولید نفت را اعلام نخواهد کرد ولی اوپک پلاس در نشست های خود کاهش غیرمنتظره تولید نفت را اعلام کرد.

شروع 4 ژوئن همانطور که در همان بخش نیز پیش‌بینی شد، اثر خالص کاهش تولید 1.16 میلیون بشکه در روز هیچ چیز خوبی برای عربستان سعودی به همراه نداشت - چه از طریق افزایش قیمت نفت که پیش‌بینی می‌کرد و چه در ترمیم روابط ژئوپلیتیکی از هم پاشیده‌اش با غرب.

در عوض، مانند کاهش غافلگیرکننده قبلی تولید اوپک پلاس، روسیه تنها ذینفع اصلی بود.

سوال کلیدی از این نقطه برای بازارهای نفت این است که این رابطه کلیدی انرژی از کجا می‌رود؟ پیدایش روابط روسیه و عربستان سعودی در رابطه با انتقال اوپک به اوپک+ (البته + اصلی در این زمینه روسیه است) برای درک اینکه چرا عربستان سعودی مدام تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

این کاملاً جدا از دلایلی است که چرا عربستان سعودی مدام درگیر انجام کارهای احمقانه توسط چین است که در کتاب جدید من در مورد نظم جدید بازار جهانی نفت به طور عمیق تحلیل شده است.

کاتالیزور این تغییر لرزه ای در اتحادهای ژئوپلیتیکی بین عربستان سعودی و روسیه، شکست جنگ قیمت نفت 2014-2016 بود، همانطور که در این کتاب نیز تحلیل شده است، که با هدف خاص عربستان سعودی برای تخریب - یا حداقل به شدت آغاز شد.

تا جایی که ممکن است غیرفعال شود - بخش نوپای نفت شیل ایالات متحده در آن زمان، در آن زمان برای سعودی‌ها واضح بود که ساخت مداوم بخش نفت شیل ارزان‌تر آمریکا به معنای نابودی تدریجی قدرت ریاض در جهان و به‌عنوان یک بازیگر کلیدی در خاورمیانه است، با توجه به اینکه تنها مبنای واقعی آن است.

 همچنین به این معنی است که ایالات متحده تمایل کمتری به حمایت از عربستان سعودی در مورد مسائل امنیتی منطقه ای، به ویژه تهدیدهای فزاینده ایران دارد.

به طور خلاصه، سعودی‌ها چاره‌ای جز تلاش برای تصاحب بخش شیل آمریکا نداشتند و این کار را انجام داد، و ضرر کرد و آن - و هر یک از برادران اوپک - بهای اقتصادی وحشتناکی را پرداخت کردند، که به دلیل تشدید آن بیشتر شد.

پیامد فوری جنگ قیمت نفت 2014-2016 این بود که عربستان برای سال‌های آینده اقتصاد خود و سایر کشورهای عضو اوپک را ویران کرده بود.

علاوه بر این، و مهمتر از آن از منظر ژئوپلیتیک، اعتبار خود را به عنوان رهبر بالفعل اوپک از دست داده بود و اوپک اعتبار خود را به عنوان نیروی تسلیم ناپذیر در بازارهای جهانی نفت از دست داده بود.

این بدان معناست که اظهارات اوپک در مورد سطح عرضه و تقاضای نفت در آینده - و بنابراین قیمت گذاری - قدرت خود را برای حرکت در بازارها از دست داده است و قراردادهای مشترک تولید آنها از اثربخشی کاسته شده است.

پس در پایان سال 2016، روسیه با آگاهی کامل از امکانات اقتصادی و ژئوپلیتیکی عظیمی که با تبدیل شدن به یک شرکت کننده اصلی در ماتریس عرضه/تقاضا/قیمت نفت خام در دسترس بود، موافقت کرد که از توافق کاهش تولید اوپک حمایت کند.

قرار بود از آن زمان اوپک+ نامیده شود، البته به شیوه منحصر به فرد خود خدمتگزار و بی رحمانه خود.

این به اعتبار اخلاقی آنهاست که به نظر می رسد سعودی ها هرگز کاری را که به نظر آنها عمل خیری برای آنها انجام شده را فراموش نمی کنند، همانطور که در مورد چین نیز با پیشنهادی که به محمد بن سلمان ولیعهد ارائه شد، زمانی که او در تلاش برای یافتن بود، رخ داد. (خریداران بزرگ برای عرضه اولیه عمومی آرامکو عربستان سعودی)

همانطور که در کتاب جدیدم به طور عمیق بررسی شد، پیشنهاد چین برای خرید کل 5 درصد شرکت که در آن زمان در یک مکان خصوصی ارائه می‌شد – که جزئیات آن هرگز فاش نشد – نقطه عطف کلیدی در رابطه بین عربستان سعودی و چین.

به طور مشابه، حمایت روسیه از کاهش تولید اوپک پلاس در پایان سال 2016 در تقویت قیمت نفت موثر بود و به اعضای اوپک اجازه داد پس از جنگ قیمت نفت 2014-2016 بازسازی مالی خود را آغاز کنند. همچنین این نقطه عطف کلیدی در روابط عربستان سعودی با روسیه بود.

متعاقب آن، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، در اکتبر 2017، سلمان بن عبدالعزیز آل سعود، پادشاه عربستان سعودی را به مسکو دعوت کرد - این اولین سفر یک پادشاه سعودی به پایتخت روسیه بود.

در این نشست و جلسات متعدد در حاشیه بین مقامات دو کشور که در آن تجارت واقعی انجام می شود، حدود 3 میلیارد دلار معاملات خاص در طیف وسیعی از حوزه ها و نه فقط در بخش نفت به توافق رسید.

الکساندر نواک، وزیر انرژی روسیه در آن زمان اعلام کرد که شرکت تولیدکننده گاز روسی نواتک در حال مذاکره با سرمایه گذاران سعودی برای مشارکت در پروژه LNG-2 قطب شمال است که در ادامه کارخانه 27 میلیارد دلاری آن در شبه جزیره یامال است.

همچنین توافق شد که صندوق سرمایه گذاری دولتی عربستان سعودی، صندوق سرمایه گذاری عمومی (PIF)، یک صندوق یک میلیارد دلاری در کنار صندوق سرمایه گذاری مستقل روسیه، صندوق سرمایه گذاری مستقیم روسیه (RDIF) ایجاد کند که در شرکت های فناوری روسیه سرمایه گذاری می کند.

در همین راستا، شرکت‌های هیدروکربنی دولتی روسیه، روس‌نفت و گازپروم، با همتای خود، آرامکوی سعودی، برای انجام عملیات‌های تجارت نفت و گاز و ایجاد یک مرکز تحقیقاتی و فناوری مشترک وارد مذاکره شدند.

اگرچه همه اینها از دیدگاه واشنگتن بد بود، اما بدتر از آن، دو تحول سیاسی و نظامی گسترده‌تر بود، همانطور که در کتاب جدید من در مورد نظم جدید بازار جهانی نفت به طور عمیق تحلیل شده است.

یکی از این موارد این بود که عربستان سعودی از درخواست خود مبنی بر برکناری بشار اسد، رئیس جمهور سوریه از قدرت عقب نشینی کرد و مورد دیگر و شاید حتی فوق‌العاده‌تر این بود که عربستان سعودی یادداشت تفاهمی برای خرید سامانه دفاع هوایی اس-400 از روسیه امضا کرد.

البته تاكنون نقطه ضعف تعهد عميق عربستان سعودي به روسيه عدم تمايل بي‌رويه اين كشور براي كاهش دادن اين رابطه در پرتو تهاجم به اوكراين در فوريه 2022 بوده است.

مشکل عربستان سعودی و برادران دیگر اوپک این است که روسیه همه آنها را - به تعبیر KGB اصلی که پوتین در آن بزرگ شد - «احمق های مفید» می داند. روسیه برای سال‌های متمادی تا زمان حمله به اوکراین، قیمت سرسام‌آور مالی هر بشکه نفت برنت حدود 40 دلار آمریکا داشت.

این برای یک دوره طولانی تقریباً برابر با سطحی بود که تولیدکنندگان شیل ایالات متحده می توانند سود مناسبی کسب کنند و تقریباً نیمی از قیمت سرسام آور مالی طولانی مدت نفت عربستان سعودی بود.

بر اساس آمار صنعت نفت، اکنون شرایط تغییر کرده است و طبق آمار صنعت نفت، قیمت نفت روسیه در حدود 115 دلار بشکه در هر بشکه در سال جاری میلادی قیمت نفت را تغییر داده است. اما این نکته کلیدی نیست.

نکته کلیدی این است که پس از تهاجم روسیه به اوکراین، تحریم‌ها و محدودیت‌های قیمتی مختلفی بر روی محصولات هیدروکربنی این کشور توسط گروه‌های مختلف ایالات متحده و متحدانش اعمال شد که یکی از اصلی‌ترین آن‌ها، اعمال سقف کلی قیمت نفت برای نفت روسیه در ایالات متحده است.

60 دلار در هر بشکه این در ماه دسامبر از سوی گروه کشورهای G7 (شامل کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا، و ایالات متحده) و اتحادیه اروپا که همچنین یکی از اعضای اضافی نامشمار نشده G7 است، ارائه شد.

به علاوه استرالیا با توجه به این عوامل، استراتژی روسیه بسیار ساده، اما بسیار مؤثر بوده است، عربستان سعودی (رهبر بالفعل اوپک) را متقاعد کند که قیمت نفت این گروه را تا حد امکان افزایش دهد و در عین حال نفت خود را با تخفیف به این گروه بفروشد. (قیمت، بالاتر از سقف رسمی قیمت نفت)

خریداران مایل زیادی برای نفت روسیه با تخفیف وجود دارد، خواه در سقف قیمت بشکه 60 دلار آمریکا یا بالاتر از آن باشد. چین اصلی ترین است، اما هند نیز خریدار بزرگی است – و هر چه اوپک قیمت نفت خود را بالاتر می برد، نفت روسیه با تخفیف جذاب تر به نظر می رسد.

نه چین و نه هند (و نه چندین کشور خریدار عمده نفت دیگر) اصلاً به تحریم‌های کنونی تحت رهبری ایالات متحده علیه روسیه اهمیت نمی‌دهند و از خرید نفت ارزان روسیه خوشحال هستند.

همچنین جالب توجه است که به نظر نمی‌رسد خود ایالات متحده در مورد چنین فروش‌هایی با قیمت‌های تخفیف‌دار به سطح اوپک ناراحت باشد، زیرا این امر تأثیر خالص کاهش قیمت نفت به طور کلی در بازار جهانی نفت را دارد.

پس در این چارچوب است که انتشار اخبار رسمی کرملین پس از کاهش غافلگیرکننده تولید اوپک پلاس باید خوانده شود.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است. سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد. ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست، و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.