اولین جراحی از راه دور در ایستگاه فضایی بین المللی

اولین جراحی از راه دور و با جاذبه صفر که از زمین در ایستگاه فضایی بین المللی بر روی نوعی لاستیک انجام شد، جراحان در نبراسکا MIRA را که از فاصله 250 مایلی تا ایستگاه فضایی بین المللی در حالی که بافت انسانی شبیه‌سازی شده را برش می‌داد، کنترل کردند.

تیمی از جراحان از نوارهای لاستیکی برای نشان دادن بافت انسانی در ISS استفاده کردند.

محققان اولین عمل جراحی از راه دور و گرانش صفر را در ایستگاه فضایی بین المللی با موفقیت انجام دادند، در آخر هفته، جراحان مستقر در دانشگاه نبراسکا دو ساعت را صرف آزمایش یک بازوی رباتیک کوچک به نام دستیار رباتیک کوچک شده In Vivo یا SpaceMIRA روی ایستگاه فضایی بین المللی کردند که تقریباً 250 مایلی بالای سرشان می‌چرخید.

اما نگران نباشید، هیچ فضانوردی از ایستگاه فضایی بین المللی به مراقبت‌های پزشکی ناامیدانه نیاز نداشت، در عوض این آزمایش از نوارهای لاستیکی برای شبیه سازی پوست انسان در طول نمایش اثبات مفهوم خود در روز شنبه استفاده کرد.

صدمات اجتناب ناپذیر هستند، اما این واقعیت کوچک زندگی زمانی پیچیده می شود که نزدیکترین بیمارستان یک سفر هفت ماهه و 300 میلیون مایلی دورتر باشد.

اما حتی اگر یک پزشک فوق‌العاده ماهر جزو اولین افرادی باشد که پا به مریخ می‌گذارد، نمی‌توان آنها را برای رسیدگی به هر شرایط اضطراری آموزش دید، برخی از مسائل، مانند جراحی های تهاجمی، احتمالاً به کمک پشتیبان نیاز دارند.

برای کاهش این مشکلات در شرایط خاص، عملیات کنترل از راه دور می تواند یک راه حل ممکن ارائه دهد.

SpaceMIRA که توسط Virtual Incision، استارت‌آپی که ابزارهای پزشکی کنترل از راه دور را برای منزوی‌ترین مناطق جهان توسعه می‌دهد، طراحی شده است، تنها دو پوند وزن دارد و تقریباً به اندازه یک توستر فضای قفسه را اشغال می‌کند.

یک سر عصا مانند آن با یک جفت بازوی شاخک مانند - یک سمت چپ برای گرفتن و یک سمت راست برای بریدن در بالای آن قرار دارد.

شین فاریتور، یکی از بنیانگذاران و افسر ارشد فناوری Virtual Incision روز چهارشنبه در صحبت با CNN توضیح داد که مهندسی SpaceMIRA می‌تواند دست‌ها و چشم‌های مورد نیاز برای انجام بسیاری از روش‌ها با حداقل تهاجم را به Earthbound ارائه دهد.

در 10 فوریه، یک تیم شش جراح در لینکلن، نبراسکا، فضاپیمای MIRA را (که اخیراً از طریق موشک SpaceX Falcon 9 به ایستگاه فضایی بین المللی وارد شد) را برای آزمایش آزمایشی افتتاحیه آن بردند.

یک بازو یک نمونه بافت ساختگی را گرفت و دیگری از قیچی برای تشریح بخش های خاصی از نوارهای لاستیکی الاستیک استفاده کرد.

در حالی که محققان آزمایش را موفقیت آمیز ارزیابی کردند، جراحان به مشکل در محاسبه زمان تاخیر اشاره کردند، ارتباطات بین زمین و ایستگاه فضایی بین‌المللی حدود 0.85 ثانیه به تاخیر می‌افتد، در حالی که یک ناراحتی جزئی در اکثر شرایط، حتی میلی‌ثانیه‌ها می‌تواند به معنای مرگ یا زندگی در برخی موارد فوریت‌های پزشکی باشد.

هنگامی که روی ماه قرار می گیرند، فضانوردان آرتمیس و مقر ناسا با 1.3 ثانیه تأخیر کامل بین ارسال و دریافت داده ها مواجه خواهند شد و در مریخ، اولین کاوشگران انسانی پس از ارسال پیام خود با یک ساعت انتظار مواجه خواهند شد و سپس منتظر پاسخ خواهند بود.

این بدان معناست که در حال حاضر، بعید است دستگاه‌هایی مانند spaceMIRA در تصمیم‌گیری‌های پزشکی کمکی کنند.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.