G7 با پایان دادن به استفاده از زغال سنگ موافقت کرد اما آیا می تواند؟

G7 با پایان دادن به استفاده از زغال سنگ موافقت کرد اما آیا می تواند؟ ایالات متحده، بریتانیا، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، آلمان و کانادا این هفته توافقی را برای پایان دادن به استفاده از زغال سنگ برای تولید برق تا سال 2035 امضا کردند.

ایالات متحده، بریتانیا، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، آلمان و کانادا در این هفته توافقی را برای پایان دادن به استفاده از زغال سنگ برای تولید برق تا سال 2035 امضا کردند، ولی این امر خیلی بی انگیزه، خیلی دیر و ناامید کننده است و حال، بزرگترین سوال این است که آیا G7 کلمات را به عمل تبدیل خواهد کرد یا بهتر بگوییم، آیا می تواند؟

بر اساس داده‌های شرکت غیرانتفاعی Ember که توسط رویترز Gavin Maguire در بررسی تعهد و تأثیر بالقوه آن بر هفت اقتصاد ذکر شده، زغال سنگ به عنوان منبع تولید برق در اقتصادهای G7 حدود 15 درصد از ترکیب انرژی را تشکیل می‌دهد.

این مقدار زیادی نیست و به طور قابل توجهی کمتر از G7 است که 20 یا 30 سال پیش برای تولید برق استفاده می شد.

با این حال، حداقل برای برخی از اعضای گروه 7 - مانند آلمان و ژاپن که به ترتیب 25 و 29 درصد برق مورد نیاز خود را از زغال سنگ تامین می کردند، ممکن است ترک 15 درصد سهم در ترکیب انرژی سخت تر از حد انتظار باشد و به همین دلیل است که توافق نامه ای دارد.

این صید همان شرطی است که اخیراً توسط آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده در مورد انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از تولید برق تأیید شده است و بر اساس این شرط، تمام نیروگاه‌های جدید با سوخت زغال‌سنگ و گاز باید یا سیستم‌های جذب کربن را نصب کنند یا تا سال 2039 تعطیل شوند.

وزرای انرژی G7 که در تورین ایتالیا گرد هم آمدند تا این تعهد را امضا کنند، این تصور کلی را ایجاد کردند که واقعا مصمم به پایان دادن به انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از سوزاندن زغال سنگ هستند - اگرچه ممکن است لازم باشد اضافه کنیم که اشاره به این انتشارات به عنوان آلودگی کربن نادرست است، زیرا از تعریف کلمه آلودگی که شامل سمیت است.

اما آزمون واقعی این خواهد بود که آیا دولت‌هایی که بعد از آن‌ها می‌آیند به این توافق پایبند خواهند ماند یا راه دیگری را طی خواهند کرد.

آنها نیز ممکن است همین کار را انجام دهند، زیرا پایان دادن به تولید زغال سنگ در هفت اقتصاد از بزرگترین اقتصادهای جهان، تنها آن را برای سایر اقتصادهای بزرگ مانند چین و هند ارزان‌تر می‌کند، که هر دوی آنها کاملاً معامله‌ای هستند.

سایر کشورهای فقیرتر در آسیا فقط استفاده از زغال سنگ را افزایش خواهند داد زیرا زمانی که G7 به استفاده از زغال سنگ پایان دهد، مجبور خواهند شد از گاز بیشتری استفاده کنند.

هیچ روش واقع بینانه ای وجود ندارد که در آن باد، خورشید و حتی هسته های جدید قادر به جایگزینی کامل ظرفیت زغال سنگ از دست رفته باشند، بادی و خورشیدی ظرفیت تولید قابل توزیع نیستند و این یکی از دلایل ادامه تقاضا برای هیدروکربن ها است.

شاید بهترین شاهد این واقعیت، تصمیم آلمان در سال گذشته برای از بین بردن یک مزرعه بادی به منظور توسعه یک معدن زغال سنگ با هدف افزایش تولید برق زغال‌سنگ بود – علی‌رغم افزایش سریع باد و خورشید در آن.

در همین حال، ساخت یک نیروگاه هسته‌ای جدید، سال‌ها طول می‌کشد، زیرا روند راکتورهای کوچک مدولار اخیراً قدرت خود را از دست داده است و رآکتورهای بزرگ قدیمی به عنوان تنها نوع آزمایش‌شده و آزمایش‌شده هسته‌ای باقی مانده‌اند.

بنابراین، تقاضای گاز برای برآورده کردن جهش تقاضا از سوی G7 افزایش خواهد یافت و آنچه در اروپا و آسیا در سال 2022 اتفاق افتاد، اما در مقیاس بزرگ‌تر و احتمالاً بادوام‌تر، تکرار می‌شود.

این سمت عرضه معادله انرژی است، اما طرف تقاضا چطور؟ حتی خبرهای خوب کمتری در این زمینه برای وزرای انرژی جاه طلب G7 و روسای آنها وجود دارد، از آنجایی که تقاضا برای انرژی در حال افزایش است و با افزایش سرعت استقرار هوش مصنوعی، این افزایش در شرف شدیدتر شدن است، که به نظر می‌رسد اکثر تحلیل‌گران با این اتفاق موافق هستند.

عامل هوش مصنوعی به ویژه در ایالات متحده قابل مشاهده است، جایی که بیشتر کارهای هوش مصنوعی در آنجا انجام می شود و محاسبات هوش مصنوعی نسبت به محاسبات غیر AI انرژی بسیار بیشتری مصرف می کند که باعث افزایش تقاضا برای برق می شود.

این افزایش مورد انتظار در حال حاضر تولیدکنندگان گاز در ایالات متحده را در حال برنامه ریزی برای رشد تولید در پاسخ به آن کرده است – زیرا باد و خورشید آن را کاهش نمی دهند.

با این حال، هوش مصنوعی، مراکز داده و تولید نیمه هادی ها برای صنعت پررونق فناوری اطلاعات تنها عوامل افزایش تقاضا برای برق نیستند، صنعتی شدن خارج از G7 نیز وجود دارد. و صنعتی‌سازی که زندگی میلیون‌ها نفر را بسیار بهتر می‌کند، ناگزیر باعث افزایش تقاضای انرژی، به ویژه از جمله برق می‌شود.

مدیر اجرایی یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های بادی و خورشیدی هند، ReNew، اخیراً به وال استریت ژورنال گفت: واقعیت این است که ما می‌توانیم به افزودن انرژی‌های تجدیدپذیر ادامه دهیم تا زمانی که چهره‌مان آبی باشد و این کافی نخواهد بود.

بنابراین، مشخص نیست که آیا G7 می‌تواند زغال‌سنگ را به‌طور کامل کنار بگذارد یا خیر، حتی بریتانیا، که تنها بخش کوچکی از برق خود را از زغال سنگ تولید می‌کند، مجبور شد یک نیروگاه را در طول دوره‌ای که تولید برق کم بادی بازگشایی کند، بازگشایی کند.

مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.