پس از اعمال تحریم اتحادیه اروپا بر واردات سوخت روسیه در اوایل فوریه، شمال آفریقا به یکی از مراکز اصلی صادرات گازوئیل و سایر محصولات نفتی روسیه تبدیل شده است.
کشورهای آفریقایی در دریای مدیترانه و همچنین ترکیه حتی قبل از ممنوعیت غرب شروع به مصرف بیشتر سوخت روسیه کرده بودند، تحلیلگران می گویند اکنون نشانه هایی مبنی بر صادرات مجدد برخی از این محصولات به اروپا در حال ظهور است.
اما آنها همچنین خاطرنشان می کنند که حتی اگر چنین باشد، تعیین منشأ واقعی محموله ای که با سایر محصولات ترکیب شده است دشوار است.
و اتحادیه اروپا ممکن است در جستجوی حذف هر بشکه احتمالی فرآورده نفتی روسیه از بازار خود، با توجه به جابجایی بزرگ در تجارت جهانی نفت و هدف کشورهای غربی برای مجازات پوتین و حفظ جریان نفت او در سراسر جهان، چندان سخت گیر نباشد.
اتحادیه اروپا - از 5 فوریه - واردات محصولات نفتی پالایش شده روسیه و حدود 1 میلیون بشکه در روز گازوئیل، نفتا و سایر سوخت های روسیه را از طریق دریا ممنوع کرد، اگر مسکو بخواهد برای این محصولات پول دریافت کند، باید در جای دیگری خانه پیدا کند.
جریان سوخت روسیه به کشورهای ثالث نیز با سقف قیمتی، مشابه سقف قیمت نفت خام روسیه، در صورتی که تجارت از طریق شرکت های بیمه غربی انجام شود، تنظیم می شود.
سقف گازوئیل روسیه 100 دلار در هر بشکه است، در حالی که سقف فرآورده های نفتی ارزان قیمت 45 دلار در هر بشکه تعیین شده است.
اروپا در مسیر واردات این ماه از خاورمیانه و آسیا به بالاترین حجم در هفت سال گذشته است زیرا اتحادیه اروپا پس از اعمال ممنوعیت واردات گازوئیل و سایر سوخت های روسیه به عرضه جایگزین روی آورده است. همزمان، جریان فرآورده های نفتی روسیه به شمال آفریقا در حال افزایش است.
به عنوان مثال مراکش در ژانویه شاهد واردات 2 میلیون بشکه گازوئیل روسیه در مقایسه با تنها 600000 بشکه برای کل سال 2021 بوده است و تونس همچنین شاهد افزایش واردات فرآورده های نفتی روسیه بوده است - به 2.8 میلیون بشکه در ژانویه و 3.1 میلیون بشکه دیگر در فوریه، پس از حجم ناچیز واردات قبل از حمله روسیه به اوکراین.
مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.