در مذاکرات با ایالات متحده، عربستان سعودی بر حق تولید سوخت هسته‌ای فشار می‌آورد، اقدامی که با توجه به تهدیدات ریاض برای تولید تسلیحات هسته‌ای خطر گسترش سلاح‌های هسته‌ای را بیشتر می‌کند.
مقامات سعودی علناً در مورد مذاکرات خود در مورد توافقنامه همکاری هسته ای با ایالات متحده صحبت نکرده اند اما این کشور برنامه های بلندپروازانه ای را برای گسترش برنامه هسته ای نوپای خود با خرید دو راکتور هسته ای بزرگ و غنی سازی اورانیوم استخراج شده در داخل اعلام کرده است.
عربستان سعودی به‌عنوان یک کشور غیرهسته‌ای طرف معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای (NPT) می‌تواند از نظر قانونی اورانیوم را برای مقاصد صلح‌آمیز غنی‌سازی کند، اما علاقه‌اش به غنی‌سازی اورانیوم به دلیل تهدید این کشور برای ساخت سلاح‌های هسته‌ای برای مطابقت با توانایی‌های ایران پیچیده‌تر شده است.
محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی در مصاحبه ای در سپتامبر با فاکس نیوز گفت که اگر ایران به سلاح هسته ای دست یابد، ما باید به آن دست پیدا کنیم، مقامات سعودی در گذشته نیز اظهارات مشابهی را مطرح کرده بودند.
تمایل دولت بایدن برای بررسی برنامه غنی‌سازی عربستان، انحراف از سیاست دیرینه ایالات متحده برای محدود کردن گسترش غنی‌سازی اورانیوم و بازفرآوری پلوتونیوم با فشار بر دولت‌ها برای کنار گذاشتن توسعه این فناوری‌ها در توافق‌نامه‌های همکاری هسته‌ای با ایالات متحده، معروف به توافقنامه 123 است.
توافقنامه همکاری هسته ای بر اساس قانون انرژی اتمی 1954 قبل از فروش برخی فناوری ها و مواد ایالات متحده در خارج از کشور ضروری است و به عنوان بخشی از توافق، کشورها باید معیارهای خاصی را رعایت کنند که برای جلوگیری از اشاعه طراحی شده است.
مذاکرات هسته ای قبل از تلاش بزرگتر برای عادی سازی روابط اسرائیل و عربستان است، عربستان سعودی ممکن است انگیزه داشته باشد که توافقنامه همکاری هسته ای را در نزدیکی گسترده تر برای جلب حمایت اسرائیل از جاه طلبی های هسته ای خود بگنجاند.
اسرائیل به طور علنی به داشتن تسلیحات هسته ای اعتراف نمی کند، اما احتمالاً زرادخانه ای در حدود 80 کلاهک دارد. این کشور صریحاً در مخالفت با سایر کشورهای منطقه که توانایی‌های ساخت سلاح هسته‌ای را توسعه می‌دهند، مخالف است.
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل علیه توافق هسته ای سال 2015 با ایران، به مفاد این توافق اشاره کرد که به ایران اجازه غنی سازی اورانیوم را به عنوان یک نگرانی کلیدی می دهد.
وال استریت ژورنال در سپتامبر گزارش داد که نتانیاهو به مقامات اسرائیلی دستور داده است که با ایالات متحده بر سر توافقی که شامل غنی سازی عربستان می شود، همکاری کنند، اما چنین توافقی همچنان در اسرائیل با انتقاد مواجه خواهد شد.
یایر لاپید عضو کنست اسرائیل و رهبر مخالفان دولت نتانیاهو در ماه اوت گفت که عربستان سعودی نباید هیچ سطحی از غنی‌سازی داشته باشد.
اگرچه تلاش برای عادی سازی روابط عربستان و اسرائیل پس از حمله تروریست های حماس به اسرائیل در 7 اکتبر و تلافی اسرائیل با حمله و محاصره نوار غزه متوقف شده است، عربستان سعودی بعید است که برنامه های هسته ای خود را کنار بگذارد.
اما حتی اگر توافقی حاصل شود مشخص نیست که آیا از حمایت کافی در کنگره ایالات متحده برخوردار خواهد شد یا خیر و اگر توافقنامه با 9 معیار عدم اشاعه مندرج در قانون انرژی اتمی مطابقت داشته باشد، اجرایی خواهد شد مگر اینکه هر دو مجلس کنگره طی 90 روز قطعنامه ای مبنی بر عدم تایید آن را تصویب کنند.
اگر توافق با معیارهای منع اشاعه مطابقت نداشته باشد، کنگره باید برای اجرایی شدن آن، قطعنامه ای را تصویب کند.
معیارهای نه گانه منع اشاعه شامل تضمین عدم استفاده از هرگونه مواد و تجهیزات هسته ای برای توسعه تسلیحات یا سایر مقاصد نظامی و اینکه کشور دریافت کننده یک توافقنامه پادمان جامع با آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) دارد.
با توجه به تهدیدهای علنی عربستان سعودی برای تولید سلاح های هسته ای، ممکن است برای دولت بایدن جلب حمایت از هرگونه توافقی که اجازه غنی سازی اورانیوم را می دهد، چالش برانگیز باشد، به ویژه اگر این پادشاهی پروتکل اضافی به توافقنامه پادمان جامع خود نداشته باشد.
پروتکل‌های اضافی به توافقات پادمانی در دهه 1990 ایجاد شد، زمانی که از موارد عراق و کره شمالی مشخص شد که یک توافق جامع پادمان به تنهایی برای جلوگیری از اشاعه کافی نیست. یک پروتکل اضافی به آژانس بین المللی انرژی اتمی دسترسی و اطلاعات بیشتری در مورد فعالیت های هسته ای یک کشور می دهد.
شانزده دموکرات در سنای آمریکا نامه ای به بایدن ارسال کردند و گفتند که ایالات متحده باید به طور جدی بررسی کند که آیا حمایت از برنامه هسته ای عربستان به نفعش است یا خیر و در نامه 4 اکتبر آمده بود که اگر ایالات متحده در توافقنامه همکاری هسته ای پیش برود، باید استاندارد طلا را رعایت کند.
استاندارد طلا به توافقنامه همکاری هسته ای اشاره دارد که کشور پذیرنده را ملزم می کند از غنی سازی و بازفرآوری صرف نظر کند و به پروتکل الحاقی پایبند باشد. توافق ایالات متحده با امارات متحده عربی با استاندارد طلا مطابقت دارد.
مخالفت کنگره با غنی سازی عربستان پیش از مذاکرات هسته ای کنونی است، در دوران دولت ترامپ، سناتور مارکو روبیو (رئیس فلوریدا) گفت که ایالات متحده باید همه مذاکرات را در مورد توافقنامه همکاری هسته‌ای تا زمانی که دولت سعودی با الزامات استاندارد طلا موافقت نکند، متوقف کند.
اظهارات وی پس از قتل وحشیانه جمال خاشقجی روزنامه نگار سعودی توسط دولت سعودی در اکتبر 2018 صورت گرفت.
روبیو و سناتور اد مارکی (D-Mass.) قانونی را معرفی کردند که هر توافق هسته ای با عربستان سعودی را ملزم به رعایت استاندارد طلا و کسب رای مثبت کنگره می کند. (به ACT، دسامبر 2018 مراجعه کنید)
این قانون تبدیل به قانون نشد، اما نشان دهنده مخالفت دو حزبی است که بایدن در صورت تلاش برای پیشبرد توافقی که استاندارد طلا را نداشته باشد، با آن مواجه خواهد شد.
اظهارات عربستان حاکی از آن است که این کشور توافقی را که غنی سازی اورانیوم را ممنوع می کند، نخواهد پذیرفت اما مشخص نیست که آیا پروتکل الحاقی بیشتر به توافق پادمانی خود را می پذیرد یا خیر.
عربستان سعودی تنها در ماه سپتامبر و در جریان کنفرانس سالانه آژانس بین المللی انرژی اتمی اعلام کرد که درباره توافق جامع پادمان با آژانس مذاکره خواهد کرد. سال‌ها آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از عربستان سعودی می‌خواست که پادمان‌های خود را به روز کند.
تا زمانی که عربستان سعودی موافقتنامه پادمانی خود را تصویب نکند، نظارت آژانس بر اساس یک مدل پادمانی منسوخ به نام پروتکل مقادیر کم است که برای کشورهایی طراحی شده است که مواد هسته ای کم یا بدون مواد هسته ای دارند.
این پروتکل در دهه 1970 طراحی شد، اما پس از تشخیص ناکافی بودن آن، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی آن را در سال 2005 اصلاح کرد تا ابزارهای بیشتری برای اجرای پادمان‌ها در اختیار آژانس قرار دهد - عربستان سعودی هرگز متن اصلاح شده را نپذیرفت.
اگرچه اعلام عربستان سعودی مبنی بر اتخاذ یک توافقنامه پادمان جامع گامی ضروری در جهت معرفی مواد هسته ای است، اما عدم تمایل این کشور برای به روز رسانی سریع پادمان های خود در پاسخ به درخواست های آژانس، نگرانی هایی را ایجاد می کند.
در سپتامبر 2020، رافائل ماریانو گروسی، مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی گفت که پروتکل مقادیر کم عربستان سعودی به سادگی کافی نیست.
عربستان سعودی همچنین با ساخت یک رآکتور تحقیقاتی تحت ترتیبات پادمان منسوخ پیش رفت، اقدامی که تأیید طراحی راکتور و توسعه رویکرد پادمانی را برای آژانس دشوارتر می‌کند، رویه استاندارد این است که به آژانس اجازه می دهد تا یک راکتور را در حین ساخت بازرسی کند.
دولت بایدن گزینه های دیگری برای کاهش خطر استفاده ریاض از برنامه هسته ای غیرنظامی برای مقاصد تسلیحاتی دارد، علاوه بر پافشاری بر استاندارد طلا یا ایجاد توافقی که به عربستان سعودی اجازه می دهد اورانیوم غنی سازی کند.
این کشور می‌تواند با دنبال کردن یک رویکرد جعبه سیاه، که توسط آن ایالات متحده تأسیسات غنی‌سازی اورانیوم را در خاک عربستان ساخته و راه‌اندازی می‌کند، مسئله غنی‌سازی عربستان را دور بزند.
اما هنوز مشخص نیست که ایالات متحده به هر گونه تلاش عربستان برای ملی کردن تأسیسات یا ممانعت از کسب دانش پادشاهی در مورد غنی‌سازی حتی اگر این تأسیسات توسط پرسنل آمریکایی اداره می‌شود، پاسخ دهد.
علاوه بر این، ممکن است اجرای چنین پیشنهادی برای ایالات متحده چالش برانگیز باشد، تنها تأسیسات غنی‌سازی مستقر در ایالات متحده، Centrus در ماه اکتبر شروع به کار کرد و تنها مرکز غنی سازی تجاری دیگر در ایالات متحده توسط اورنکو، یک کنسرسیوم غنی سازی مستقر در اروپا، اداره می شود.
گزینه دیگر تعویق در تعیین اینکه آیا عربستان سعودی مجاز به غنی سازی اورانیوم خواهد بود یا خیر، زمانی که سئول به دنبال مجوز برای بازفرآوری سوخت هسته ای مصرف شده بود، ایالات متحده رویکرد مشابهی را در توافقنامه همکاری هسته ای خود با کره جنوبی دنبال کرد.
به تعویق انداختن این تصمیم به ایالات متحده و عربستان سعودی اجازه می دهد تا امکان سنجی و پیامدهای اشاعه را مورد مطالعه قرار دهند و ترتیبات جایگزینی مانند حمایت ایالات متحده از تأسیسات تولید سوخت در عربستان سعودی را در نظر بگیرند.
این امر به عربستان سعودی اجازه می دهد تا سوخت هسته ای با خطر گسترش کمتری تولید کند، زیرا شامل فناوری غنی سازی اورانیوم در خاک عربستان نمی شود.
تأخیر همچنین به عربستان سعودی فرصت می دهد تا تعیین کند که آیا استخراج ذخایر اورانیوم خود گزینه مناسبی است یا خیر.
در ژانویه 2023، شاهزاده عبدالعزیز بن سلمان وزیر انرژی عربستان سعودی گفت که این کشور قصد دارد از منابع ملی اورانیوم خود استفاده کند و کل چرخه سوخت هسته‌ای را دنبال کند، از جمله تولید کیک زرد، اورانیوم با غنای پایین و تولید هسته‌ای، سوخت هم برای مصارف ملی ما و هم البته برای صادرات.
اما نشریه مشترک آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و آژانس انرژی هسته‌ای، یک نهاد چندجانبه که از سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در پاریس خارج شده است، در سال 2023 ارزیابی کرد که استخراج ذخایر اورانیوم عربستان سعودی به شدت غیراقتصادی است.
با توجه به تهدیدهای عربستان سعودی برای تولید تسلیحات هسته ای، خرید سنگ معدن اورانیوم برای غنی سازی برای این کشور چالش برانگیز است.
لینک سایت مرجع
مالکیت معنوی مجله انرژی (energymag.ir) علامت تجاری ناشر است... سایر علائم تجاری مورد استفاده در این مقاله متعلق به دارندگان علامت تجاری مربوطه می باشد، ناشر وابسته یا مرتبط با دارندگان علامت تجاری نیست و توسط دارندگان علامت تجاری حمایت، تایید یا ایجاد نشده است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد و هیچ ادعایی از سوی ناشر نسبت به حقوق مربوط به علائم تجاری شخص ثالث وجود ندارد.
